بررسی رابطه بین بازارمحوری و عملکرد صادراتی با توجه به نقش تعدیلگر مزیت رقابتی (مورد مطالعه: شرکت های دانش بنیان مشهد)

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین بازارمحوری و عملکرد صادراتی با توجه به نقش تعدیلگر مزیت رقابتی در شرکتهای دانش بنیان مشهد انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان شرکت های دانش بنیان شهر مشهد بودکه تعداد کل کارکنان برابر با ۱۵۳ نفر میباشد. با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران، تعداد ۱۱۱ نفر از آنها به تصادفبه عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شدهاست. پس از تایید روایی و پایایی ابزار تحقیق، پرسشنامه در بین اعضای نمونه توزیع و گردآروی شد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات گردآوری شده از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شده است.نتایج حاصله از معادلات ساختاری نشان داد که بین بازارمحوری و عملکرد صادراتی رابطه مثبت و معناداری وجوددارد. بدین ترتیب که بازارمحوری می تواند به میزان ۱۰۸ / ۰ بر عملکرد صادراتی تاثیرگذار باشد. نتایج حاصله از بررسیفرضیات این بخش نشان داد که از بین ابعاد سه گانه بازارمحوری، دو بعد (هماهنگی بین وظیفه ای و رقیب گرایی) برعملکرد صادراتی تاثیرگذار هستند.نتایج حاصله از دومین فرضیه اصلی تحقیق نشان داد که مزیت رقابتی دارای نقش تعدیلگر در رابطه بین بازارمحوریو عملکرد صادراتی است و می تواند منجر به افزایش رابطه دو متغیر اصلی گردد. از میان ابعاد تشکیل دهنده مزیترقابتی سه بعد (کیفیت، نوآوری و پاسخگویی)، دارای نقش تعدیلگر در رابطه بین بازارمحوری و عملکرد صادراتی میباشند. بر این اساس می توان چنین نتیجه گیری نمود که جهت بهبود عملکرد صادراتی در شرکت های دانش بنیان، علاوهبر توجه به بازارمحوری، باید به مزیت رقابتی و ابعاد آن نیز توجه گردد.

کلیدواژه ها:

عملکرد صادراتی ، بازارمحوری ، مزیت رقابتی ، شرکت های دانش بنیان