مدیریت ذخیره - بازیافت سفره آب زیرزمینی در منطقه فشافویه از رباط کریم تا انیس آباد جلد اول تجارب خارجی، مطالعات پایه، تعیین محل مناسب تزریق، توان خودپالائی پساب

در این تحقیق کاربردی، پتانسیل ذخیره پساب در آبخوان دشت فشافویه جنوب تهران و ارزیابی تاثیر ذخیره بر روی سطح آب زیرزمینی آن انجامشده است. در این مطالعه در گام اول به شناخت سیستم آبهای سطحی و زیرزمینی دشت پرداخته شد و سپس مناطق مناسب جهت ایجاد سایت تزریق انتخاب گردید. از طرف دیگر، پتانسیل محیط های متخلخل غیراشباع و اشباع در خودپالائی پساب در مقیاس آزمایشگاهی بررسی گردید. درنهایت با تهیه مدل ریاضی کمی و کیفی، تاثیر ذخیره پساب در نقاط مختلف آبخوان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که آبخوان دشت فشافویه ظرفیت حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب از پساب را دارد، ضمن اینکه پتانسیل آبهای سطحی منطقه برای ذخیره در آبخوان قابل ملاحظه نیست. خودپالائی پساب در عبور از محیط های متخلخل در مدل تجربی آزمایشگاهی و با استفاده از آب زیرزمینی، خاک و پساب منطقه، نشان داد که میزان غلظت آلاینده های مهم مانند نیترات، کلیفرم، BOD ، COD و شوری در همان روزهای اول تزریق پساب پس از عبور از محیط غیراشباع به شدت کاهش می یابد. تاثیر تزریق مداوم ۳۰۰ لیتر در ثانیه پساب توسط مدل شبیهسازی آبهای زیرزمینی در افق زمانی پنجساله نشان میدهد که در سال اول میزان افت کاهش یافته و از سال دوم به بعد باعث افزایش تراز سطح آب زیرزمینی میگردد. ازنظر کیفی نیز با توجه به میزان شوری بالای آب آبخوان، تزریق پساب مقدار شوری را در بازههای مختلف مکانی کاهش میدهد. نتایج کلی این طرح نشان میدهد درصورتیکه دشتهای کشور پتانسیل ذخیره پساب را ازنظر کمی و کیفی داشته
باشند، مدیریت ذخیره- بازیافت میتواند کمک شایانی به مدیریت تعادل بخشی آب زیرزمینی کند. 

کلیدواژه ها:

ذخیره بازیافت سفره آب زیرزمینی ، پساب ، مدل آزمایشگاهی ، خودپالائی ، شبیه سازی ، جنوب تهران.