نقش نمونه برداری سوزنی از طریق قفسه سینه با هدایت سونوگرافی در تشخیص توده های ریوی محیطی

مقدمه: نمونه برداری سوزنی از طریق قفسه سینه (TNB) ضایعه امکان پذیر نیست. هدف از انجام این مطالعه بررسی ایمنی و دقت تشخیص نمونه برداری سوزنی از طریق قفسه سینه با راهنمایی سونوگرافی در تشخیص ضایعات محیطی ریه است. روش کار: این مطالعه توصیفی از سال ۱۳۸۵ – ۸۴ در بیماران بستری در بخش توراکس بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شده است. ۳۰ بیمار با توده محیطی ریه با قطر بیشتر از ۳ سانتی متر که فاصله آن از جدار قفسه سینه کمتر یا مساوی ۵ سانتی متر بود، با راهنمایی سونوگرافی تحت نمونه برداری بافتی قرار گرفتند. مشخصات فردی، علائم بالینی، نتایج سونوگرافی در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: در این بیماران نسبت زن به مرد، ۲ به ا، متوسط سن ۶۱/۲ سال بوده و اغلب ضایعات در سمت راست (۶۰%) دیده شد. در تمامی بیماران نمونه کافی جهت آسیب شناسی تهیه شد که این نمونه ها در ۸۶/۶% دقت تشخیصی داشته و در ۱۳/۳% جهت تشخیص دقیق بافتی بیوپسی باز ریه، ضرورت یافت. در بررسی کلی آسیب شناسی ۸۳/۳ % دچار ضایعه بدخیم بوده که شایع ترین آن کارسینوم سلولهای سنگفرشی و آدنوکارسینوما ریه بوده است و ۱۶/۶% دچار ضایعه خوش خیمی بوده که شایع ترین آن گرانولوماتوزسلی بوده است. ۱۳/۳% از بیماران دچار عارضه شدند که این عوارض در ۶/۶% پنوموتوراکس و۶/۶% هموپتزی بود. مرگ و میر نیز وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به دقت مناسب تشخیصی، سهولت دسترسی، ارزانی و عوارض قابل قبول انجام بیوپسی ترانس توراسیک با راهنمایی سونوگرافی در تشخیص ضایعات محیطی ریه توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

نمونه برداری ترانس توراسیک ، سونوگرافی ، ضایعات محیطی ریه