تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر مهارت های اجتماعی کودکان با اختلال طیف اوتیسم

زمینه و هدف: با توجه به این که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در معرض خطر مشکلات هیجانی و اجتماعی هستند، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر افزایش مهارت­ های اجتماعی کودکان با اختلال طیف اوتیسم بود. روش: روش پژوهش شبه ­آزمایشی با طرح پیش­ آزمون- پس­ آزمون و گروه گواه بود. برای این منظور تعداد ۲۵ نفر از کودکان با اختلال طیف اوتیسم انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. گروه آزمایش، آموزش تنظیم هیجان را به صورت گروهی در هشت جلسه دریافت کرد ولی گروه گواه، این آموزش را دریافت نکردند. هر دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس ­آزمون به ­وسیله پرسشنامه مهارت ­های اجتماعی استون (۲۰۰۳) ارزیابی شدند. برای تجزیه وتحلیل داده­ها از تحلیل کواریانس استفاده شد.  یافته­ها:  نتایج حاصل از تحلیل داده ­ها نشان داد که گروه آزمایش به طور معناداری پس از اجرای مداخله در حیطه درک عاطفی، آغاز و حفظ تعامل، عملکرد بهتری از گروه گواه داشته است (۰/۰۱ >P). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش تنظیم هیجان با بالابردن مهارت­ های تنظیم هیجانی در روابط اجتماعی و دیدگاه­ گیری عاطفی و شناختی باعث بهترشدن درک عاطفی، آغاز، و حفظ تعامل اجتماعی در کودکان طیف اوتیسم می شود.

کلیدواژه ها:

Autism spectrum disorder ، emotional regulation training ، social skills ، اختلال طیف اوتیسم ، آموزش تنظیم هیجان ، مهارت های اجتماعی