رابطه علی خودشفقت ورزی با رفتارهای مدنی- تحصیلی دانش‎آموزان: نقش میانجی حمایت خودمختاری والدینی

زمینه و هدف: رفتارهای مدنی- تحصیلی زمینه همکاری و مشارکت را در تعامل­ های اجتماعی فراهم می­­ آورند که به وسیله متغیرهای پیشایندی مانند خودشفقت ورزی و حمایت خودمختاری والدین تاثیر می پذیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه علی خودشفقت ورزی با رفتارهای مدنی-تحصیلی دانش‎آموزان و نقش میانجی­ گری حمایت خودمختاری والدینی است. روش: روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام دانش‎آموزان پایه­­ های نهم و دهم شهر مهاباد در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بود که با استفاده از روش نمونه ­گیری تصادفی خوشه ­ای چندمرحله ­ای، تعداد ۶۴۵ دانش آموز انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه­‎ خودشفقت ورزی نف (۲۰۰۳)، پرسشنامه رفتارهای مدنی-تحصیلی گل­پرور(۱۳۸۹)، مقیاس سبک­ های والدگری گرولنیک، دسی و ریان (۱۹۹۷) بود. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نسخه ۲۴ نرم افزار ایموس تحلیل شد. یافته ها: بر اساس مدل معادلات ساختاری، روابط بین متغیرها از برازش قابل قبولی برخوردار بود و یافته ­ها نشان داد که روابط بین خودشفقت ورزی با رفتارهای مدنی-تحصیلی(۰/۰۱ p<)، خودشفقت ورزی با حمایت خودمختاری والدینی (۰/۰۱ p<)، و حمایت خودمختاری والدینی با رفتارهای مدنی-تحصیلی (۰/۰۱ p<)، معنی دار است. یافته ها حاکی از آن است خودشفقت ورزی و حمایت از خودمختاری۳۰ درصد واریانس رفتارهای مدنی - تحصیلی و خودشفقت ورزی۲۰ درصد از واریانس حمایت از خودمختاری را پیش بینی و تبیین می ­کند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، حمایت خودمختاری والدینی در رابطه بین خودشفقت ورزی و رفتارهای مدنی-تحصیلی دانش آموزان نقش میانجی­ گری معنی داری دارد و باعث تسهیل بیشتر در پیش بینی رفتارهای مدنی-تحصیلی دانش آموزان می شود. بنابراین، آموزش و ارتقای خودشفقت ورزی و آموزش مهارت های حمایت خودمختاری والدینی می ­تواند بهبود عملکرد تحصیلی و  سلامت رفتارهای اجتماعی دانش ­آموزان را فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

Self-compassion ، parental autonomy support ، civic-academic behaviors ، خودشفقت ورزی ، حمایت خودمختاری والدینی ، رفتارهای مدنی- تحصیلی