ارزیابی خطر سرطان زایی فلزات سنگین ناشی از مصرف ماهی در شهر بندرعباس

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 383

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPMH-8-2_002

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400

چکیده مقاله:

هدف: نوار شمالی خلیج فارس به خصوص حوزه بندرعباس یکی از قطب­های تامین ماهی در کشور می­باشد و آلودگی ماهی های خوراکی در این ناحیه می تواند سلامت مصرف کنندگان را تهدید کند. بنابراین، هدف از این مطالعه ارزیابی ریسک بهداشتی سرب و کادمیوم موجود در ماهی های خوراکی سطح زی، میان زی و کف زی عرضه شده در شهر بندرعباس می­باشد. روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال ۱۳۹۷ انجام شد تعداد ۸۱ نمونه ماهی­ سطح زی، میان زی و کف زی  در ۹ گونه مختلف موجود از بازار ماهی فروشان شهر بندرعباس به روش طرح آشیانی یا سلسله مراتبی جمع آوری شد. قطعات خوراکی ماهی ها توسط روش مایکروویو هضم و غلظت سرب و کادمیوم آن با استفاده از روش اسپکتروفتومتر جذب اتمی سنجش شد. در نهایت، میزان برآورد شده دریافتی روزانه (EDI)،  شاخص خطر غیرسرطان زایی (THQ) و خطر سرطان زایی (CR) مرتبط با مصرف ماهی های آلوده به فلزات سنگین مورد نظر محاسبه شدند. نتایج: مقادیر متوسط غلظت سرب در ماهی های سطح زی، میان زی وکف زی به ترتیب برابر ۰۳/۰، ۰۱۹/۰ و ۰۴/۰ میلی­گرم بر کیلوگرم بودند. مقادیر مربوطه برای غلظت کادمیوم به ترتیب برابر ۰۰۲۸/۰، ۰۰۲/۰ و ۰۰۵۶/۰ میلی­گرم بر کیلوگرم بودند. از دیدگاه سلامت انسان، مقادیر THQ برای هر عنصر و مقادیر کل خطر هدف (TTHQ) برای هر دو عنصر کمتر از ۱ بودند. علاوه بر این، مقادیر CR برای هر دو فلز کمتر از خطر قابل قبول ابتلا به سرطان در طول عمر (۵-۱۰) بود. نتیجه گیری: مطابق مقادیرEDI ،THQ ، TTHQ، CR و سطوح ایمنی قابل قبول ارگآن های مختلف، استفاده از ماهی های بررسی شده خطر بهداشتی قابل توجهی برای سلامتی انسان ایجاد نخواهد کرد.  

نویسندگان

پریسا شرفی

Department of Environmental Health Engineering, Health Research Institute, Center for Social Research in Health Promotion, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

کاووس دیندارلو

Food Hygiene Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

سید حسین داوودی

Department of Environmental Health Engineering, Health Research Institute, Center for Social Research in Health Promotion, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

محسن حیدری

Department of Environmental Health Engineering, Health Research Institute, Center for Social Research in Health Promotion, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

محمد شمس الدینی

Department of Environmental Health Engineering, Health Research Institute, Center for Social Research in Health Promotion, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :