مدلسازی میانگین دما و رطوبت نسبی هوای طلوع تا غروب با استفاده از مقادیر اندازه گیری شده در ساعات مختلف نواحی ساحلی ایران

رفتار تغییرات روزانه دما و رطوبت نسبی عکس یکدیگر است. با رسم دقیق منحنی تغییرات روزانه این دو متغیر در یک روز عادی مشاهده میشود که توزیع این دو متغیر نرمال نیست و یک منحنی چوله به راست است. بنابراین استفاده از ضرایب مساوی برای برآورد میانگین دما و رطوبت نسبی روزانه خطا دارد. الگوی برآورد میانگین رطوبت نسبی روزانه فقط نیمی از ساعات شبانه روز را شامل میشود. مسئله بعدی تاثیر اقلیم بر الگوی رفتاری تغییرات دما و رطوبت نسبی است که در روشهای موجود مورد توجه قرار نگرفته است. این مقاله الگوهای جدیدی را برای برآورد میانگین دما و رطوبت نسبی روزانه در ناحیه ساحلی ایران و ایستگاه های نمونه مربوطه ارائه داده است. به این منظور ناحیه ساحلی منتخب از خوشه بندی اقلیمی به روش افرازی میانه محور مشخص شده است. نمونه گیری سیستماتیک برای تعیین ایستگاه های منتخب انجام سپس الگوی رگرسیونی خطی پس از غربال و آماده سازی داده ها برازش داده شد. نتایج ارائه شده وجود عرض از مبدا را در تمامی الگوها تایید میکنند. الگوهای برتر با بررسی آماره های لازم و تحلیل باقیمانده ها ارائه شدند. ضرایب تعیین (R۲) و آماره های F بدست آمده، نشان میدهند الگوها در برآورد میانگین دما و رطوبت نسبی روزانه از توانایی مناسبی برخوردار هستند. در اکثر الگوهای برآورد میانگین رطوبت نسبی روزانه، رطوبت نسبی ساعت ۱۵ موثرتر است. واسنجی و مقایسه الگوهای ارائه شده در این مقاله با الگوهای رایج نشان از دقت بالای الگوهای پیشنهادی دارد. میانگین مربع خطا (MSE) معیار کارایی الگوهاست.

کلیدواژه ها:

الگوی رگرسیونی ، دمای کمینه و بیشینه ، میانگین دما و رطوبت نسبی سه ساعته ، نمونه گیری سیستماتیک.