ارزیابی رویکرد رشد فیزیکی کالبد شهری از منظر پیوستگی زیستگاه ها

شهر پدیده ای فضایی و مکانی است که به مدلسازی فضایی برای پیشبینی رفتار آن نیاز است. با توجه به رشد سریع شهرها در کشورهای درحال توسعه نیاز به مدیریت و برنامه ریزی مناسب به منظور جلوگیری از تاثیرات مخرب زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی آن همواره احساس میشود. یکی از اثرات منفی رشد نامتوازن شهرها بر پهنه های حفاظتی میتواند مداخله ی شهر در یکپارچگی زیستگاه های مناطق مذکور باشد که سبب کاهش ارتباط زیستگاه های حیات وحش در این نواحی با یکدیگر خواهد شد. قطعه قطعه شدن زیستگاه، خرد شدن زیستگاه یکپارچه به چندین لکه کوچک و بزرگ است که همراه با کاهش مساحت زیستگاه یکپارچه اصلی و ایزوله شدن لکه های ایجادشده است. ارزیابی و مدل سازی آثار ناشی از رشد فیزیکی شهرها بر پیوستگی زیستگاه ها در شناسایی زیستگاه های ایزوله و اجرای رویکرد اقدامات اصلاحی راهی موثر در راستای حفاظت از تنوع زیستی و زیستگاه ها است. پژوهش مروری حاضر با بررسی مقالات خارجی و داخلی، پایگاه های اطلاعات الکترونیکی و مرور اسناد کتابخانه ای سعی در ارائه ی مفاهیم پیوستگی سیمای سرزمین، مروری بر مدلهای شبیه سازی رشد شهر و ارزیابی اثر رشد فیزیکی شهرها بر پیوستگی زیستگاه ها دارد.

کلیدواژه ها:

رشد فیزیکی شهر ، پیوستگی ، زیستگاه ، حفاظت ، شبیه سازی.