ارزیابی آلودگی فلزات در ماهیان خلیج فارس

آلودگی فلزات در ماهیان، به عنوان یک چالش و نگرانی مهم در سراسر جهان از جمله در منطقه خلیج فارس است. این مقاله مروری، یافته های موجود در ۵۵ مقاله در زمینه غلظت فلزات در ماهیان خلیج فارس را به اختصار ارائه می دهد. غلظت فلزات در بافت عضله در مقایسه با حداکثر مقادیری که در حال حاضر برای ماهیان در تجارت جهانی مجاز است (MALs)، مورد بررسی قرار گرفت. فلزات، گونه ماهیان و مکانهایی که غلظت های خیلی بالاتر از MALs بودند را شناسایی شد. همزمان با دسترسی بیشتر به اطلاعات سم شناسی، غلظت های پایین تری از MALs برای برخی فلزات، تنظیم شده است. میانگین غلظت MALs در بافت ماهیان، به میزان %۱۳ (آرسنیک) ، %۷۶ (کادمیوم)، %۵۶ (سرب) و %۱۰ (جیوه) فراتر از میانگین گونه ای می باشد. ۱۳ ماهی را با پتانسیلی برای استفاده به عنوان شاخص زیستی آلودگی فلزات در زیستگاه های خلیج فارس شناسایی شد که شامل ماهیان: پلاژیک (سطح زی)، بنتوپلاژیک، کفزی و ماهیان صخره های مرجانی بود. توصیه هایی برای یک رویکرد منطقه ای و با هدف بهبود در ثبات نمونه برداری، آنالیز داده ها و گزارش غلظت فلزات در ماهیان خلیج فارس، ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، گونه های شاخص زیستی ، فلزات سنگین ،