ارزیابی ظرفیتها و پهنه بندی اکوتوریسم با استفاده از مدل اکولوژیک (مطالعه موردی: استان خوزستان)

از دهه ۱۹۸۰ ، اکوتوریسم به عنوان یک تلاش حیاتی از طرف محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است و نوعی از گردشگری محسوب می شود که شامل بازدید از مناطق طبیعی ناشناخته، مناطق بکر و طبیعت دست نخوردهو نیز دارای مزایای مالی برای مردم بومی و محلی است. پژوهش حاضر درصدد ارزیابی و شناسایی ظرفیت های اکوتوریسم در استان خوزستان است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و در مواردی مراجعه به اسناد و دادهای سازمانی است. تحقیق حاضر از نظر ماهیت، کاربردی و روش آن از نظر هدف توصیفی - تحلیلی است بدین صورت که معیارهای مدل با استخراج پرسشنامه دلفی توسط کارشناسان و متخصصین رشته گردآوری شده و پس از بدست آوردن ضریب توافق معیارها بر اساس مدل سلسله مراتبی وزن دهی شده اند. در مراحل بعدی مدل اکولوژیک با توجه به معیارهای خود در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد سنجش قرار گرفته و سپس نقشه ها بصورت مجزا در نرم افزار اردس پس از مشخص شدن ۳۰۰ نقطه ارزیابی شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از مدل اکولوژیکی جهت شناسایی ظرفیت ها تا حدود زیادی کارایی داشته و می تواند به عنوان راهنمای برنامه ریزان و علاقمندان گردشگری طبیعی عمل کند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، اکوتوریسم ، مدل اکولوژیکی ، پهنه بندی