گسسته سازی زمانی بارش بر اساس مدل آبشاری میکروکانونیک (توسعه بسته نرم افزاری و مطالعه موردی)

      ایستگاه­های باران­سنجی که مقادیر بارش با گام­های زمانی­­ کوچکتر از مقیاس معمول روزانه را اندازه­گیری نمایند عمدتا از نظر تعداد و طول دوره آماری دارای محدودیت می­باشند. از این رو مدل­های گسسته سازی زمانی به دلیل توانایی در تبدیل داده­های بزرگ­مقیاس بارش به ریز­مقیاس مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق از مدل آبشاری میکروکانونیک که در آن­ حجم کلی بارش بدون تغییر باقی مانده و مبتنی بر خصوصیت مقیاس گذاری پدیده بارش می باشد، جهت گسسته سازی زمانی بارش­های بزرگ مقیاس به ریز مقیاس استفاده شده است. جهت نیل به این هدف ابتدا بر اساس تئوری حاکم بر مسئله یک بسته نرم­افزاری توسعه داده شد و برای مقادیر بارش دو ایستگاه هواشناسی واقع در استان زنجان مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی مدل آبشاری میکروکانونیک، درصد پالس های صفر، مقادیر پالس های بارش، طول دوره های تر، مقادیر بارش دوره های تر و طول دوره های خشک بارش های مشاهداتی و تولید شده مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از مدل آبشاری میکروکانونیک در گسسته سازی بارش های روزانه به ۱۲، ۶، ۳ و ۵/۱ ساعته نتایج مطلوبی به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

Microcanonical cascade model ، Rainfall ، Scaling ، Temporal disaggregation ، Zanjan Province ، مدل آبشاری میکروکانونیک ، بارش ، مقیاس گذاری ، گسسته سازی زمانی ، استان زنجان