ارزیابی کارایی دو روش پالایش زیستی در حذف ترکیبات سیلیس از خاک منطقه ازندریان

زمینه و هدف: زیست پالایی و به تبع آن یکی از شاخه های اصلی آن، یعنی گیاه پالایی، از فرایندهای مهم و اساسی برای پاک سازی و حذف آلودگی ها در محیط زیست محسوب می گردد. با توجه به کثرت کارخانجات سیلیس در منطقه­ ازندریان شهرستان ملایر و آلودگی زیاد سیلیس خاک در این منطقه، این مطالعه­ با هدف مقایسه­ اثر زیست پالایی قارچ  Fusarium oxysporum و گیاه پالایی Portulace olerace.L در جذب سیلیس صورت گرفت. روش بررسی: به این منظور کشت خرفه در شرایط گلخانه­ای و در غلظت­های مختلف سیلیس و تحت تیمار قارچ در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که قارچ با سرعت بالا و در آلودگی سیلیس با غلظت ۹۵ درصد به راحتی رشد کرده و توانست ۸۴/۵۰ درصد سیلیس موجود در خاک را جذب کند و گیاه هم توانست در آلودگی ۸۰ درصد سیلیس، بالاترین میزان جذب را به مقدار ۶۱/۷۱ درصد داشته باشد و بیشترین میزان جذب سیلیس در همزیستی گیاه و قارچ در غلظت ۸۰ درصد سیلیس و به میزان ۶۹/۹۰ درصد است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سیلیس تاثیر مثبت و معنی­داری بر صفات فیزیولوژیکی گیاه خرفه داشته و باعث افزایش میزان فنل، فلاونوئید و آنتوسیانین شده است. همزیستی قارچ و گیاه هم باعث افزایش صفات فیزیولوژیکی نام برده در گیاه خرفه شد. همچنین همزیستی گیاه و قارچ در جذب سیلیس تاثیر مثبتی داشته است و می تواند به کاهش آلودگی های ناشی از تراکم سیلیس در منطقه موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Bioremediation ، Herbal remedies ، Silica ، Portulace olerace ، Fusarium oxysporum ، زیست پالایی ، گیاه پالایی ، سیلیس ، خرفه پرپهن ، قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم