طراحی سیستم رهایش هدفمند داروی ترازودون با استفاده از نانوذره لیپیدی جامد

هدف از انجام این پژوهش، طراحی سیستم رهایش هدفمند داروی ترازودون با استفاده از نانوذرات لیپیدی جامد است. برای انجام این پژوهش از نانوذره لیپیدی جامد گلیسرول مونو استئارات GMA و ماده دودوسیل آمونیوم استات به عنوان سورفکتانت استفاده شد. طرح آزمایش با روش باکس-بنکن برای آزمودن کارایی مدل پیشنهاد و تعداد ۱۷ فرمولاسیون طراحی شد. در جهت بهینه سازی فرآیند انجام شده پنج پارامتر شامل پارامترهای اندازه ذرات PS، پتانسیل زتا ZP، درصد بارگذاری دارو EE، درصد بارگیری LP و شاخص پراکندگی PDI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای بررسی مورفولوژی ذارت از دستگاه TEM و برای مطالعه آنالیز حرارتی از دستگاه DSC استفاده شد. همچنین میزان بارگذاری دارو و میزان رهایش داروی بارگذاری شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که بالاترین اندازه نانو ذرات در فرمولاسیون شماره ۸ با مقدار ۲۴۹/۳±۲/۷ و بیشترین مقدار پتانسیل زتای به دست آمده مربوط به فرمولاسیون شماره ۱۰ با مقدار -۲۰/۵±۱/۴ میلی ولت است. همچنین بالاترین میزان درصد بارگذاری دارو مربوط به فرمولاسیون ۵ با مقدار ۹۷/۶±۱/۸ که نشان دهنده بالا بودن میزان جذب دارو می باشد. بالاترین میزان درصد بارگیری در فرمولاسیون شماره ۸ با مقدار ۷/۵±۰/۰۹ و بالاترین میزان شاخص پراکندگی مربوط به فرمولاسیون شماره شماره ۱۶ با مقدار ۰/۲۹±۰/۰۳ درصد به دست آمد. اندازه ذرات بدست آمده با فرمولاسیون حاوی گلیسرول مونو استئارات ۸۵ نانومتر می باشد. نتایج مربوط به رهایش داروی ترازودون بیش از ۹۰ درصد داروی ترازودون از نانو ذرات لیپیدی در ۲۴ ساعت آزاد شد

کلیدواژه ها:

سیستم رهایش ، ترازودون ، نانوذرات لیپیدی جامد.