بررسی کمبود فصلی برخی عناصر کمیاب در گوسفندان منطقه تالش در سال ۱۳۹۸

< p>< p>زمینه مطالعاتی: بیماری های متابولیک حاصل از کمبود مواد معدنی در گوسفند از اهمیت زیادی برخوردار است. منطقه تالش در شمال ایران در غرب استان گیلان واقع شده و با توجه به داشتن مراتع وسیع و گسترده، پرورش گوسفند در این ناحیه دارای رونق زیادی می باشد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی فصلی کمبود عناصر منیزیم، مس، روی و سلنیوم با اندازه گیری سطوح سرمی این عناصر در ۲۰۰ راس گوسفند (۵۰ نمونه در هر فصل) در گوسفندان شهرستان تالش در سال ۱۳۹۸ انجام گرفت. روش کار: نمونه های سرمی از حیوانات با سنین مختلف شامل زیر یکسال و یک سال (۴۲ راس)، دو سال (۴۴ راس)، سه سال (۲۸ راس)، چهار سال (۴۰ راس)، پنج سال (۲۴ راس) و شش سال و بالای آن (۲۲ راس)، و در دو جنس نر (۳۰ راس) و ماده (۱۷۰ راس) اخذ شد. از هر دام به میزان ۱۰ سی سی نمونه خون از ورید وداج اخذ و سرم جدا سازی و فریز شد. در زمان آزمایش، نمونه ها از فریز خارج شده و مقادیر سرمی مس، روی و سلنیوم با روش جذب اتمی و منیزیم با کیت بیوشیمیایی اندازه گیری شد. نتایج: میانگین منیزیم سرم در فصل بهار بیشتر از سایر فصول بود و اختلاف بین فصول معنی دار بود(۰۵/۰p < ). میانگین مقدار سرمی مس، روی و سلنیوم در فصل تابستان بیشتر از سایر فصول بود که در هر سه مورد اختلاف بین فصول معنی دار گزارش شد (۰۵/۰p < ). میانگین پارامترهای سرمی در بین دو جنس در هیچ مورد اختلاف معنی داری نداشت. با افزایش سن میانگین پارامترهای سرمی اندازه گیری شده افزایش نشان داد که در مورد منیزیم این افزایش غیرمعنی دار و در باقی موارد معنی دار بود (۰۵/۰p < ). نتیجه گیری نهایی: نتیجه نهایی اینکه در فصول سرد سال و در سنین پایین مقادیر سرمی عناصر فوق کم بوده و برای پیشگیری از عوارض احتمالی کمبود آنها باید از اشکال تزریقی یا خوراکی این عناصر در گوسفندان این منطقه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

عناصرکمیاب ، سرم ، گوسفند ، تالش