بررسی شیوه ی آموزش خلاقیت در دوره ی دبستان

یکی از مهم ترین آرمان های جامعه تربیت افرادی خلاق می باشد که، خودشان مسئول یادگیری و شکوفایی استعداد خود باشند. سازمان دهی اجزای نظام آموزش و پرورش به گونه ای که بتوان بسترهای مناسبی برای رویش خلاقیت در کودکان پس از ورودشان به مدرسه ایجاد کرد، یک ضرورت غیر قابل انکار می باشد. معلم چه آگاه باشد و چه آگاه نباشد، چه اراده اش تعلق بگیرد و چه اراده اش تعلق نگیرد، در اثر عملکرد خود و به ویژه در اثر استفاده از روش های تدریس موثر، علاوه بر انتقال اطلاعات و اعطای مهارت به دانش آموزان مستقیما در تربیت خلاقیت آن ها نقش دارد.از این رو در این پژوهش سعی شده است، تا پس از بررسی تاثیر عواملی چون عوامل فیزیکی و فضا، نقش معلم و روش تدریس بر افزایش خلاقیت و بررسی عوامل موثر بر کاهش و تعدیل خلاقیت و همچنین عوامل موثر بر افزایش خلاقیت، راه کار هایی جهت افزایش خلاقیت دانش آموزان ارائه گردد.روش جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و تحلیلی بوده است و سعی شده است عوامل موثر بر خلاقیت را به صورت مجزا مورد بررسی قرار گیرد.پس از بررسی های انجام شده این نتایج حاصل شد که بین روش تدریس معلم و شکوفایی خلاقیت و استعدادهای دانش آموزان رابطه بسیار مستقیم و عمیقی وجود داردو معلم می تواند نقش یک رهبر فعال برای هدایت دانش آموزان برای رسیدن به خلاقیت در کلاس درس ایفا کند. همچنین فضای فیزیکی و عوامل عاطفی و انگیزشی در رشد و پرورش خلاقیت دانش آموزان بسیار موثر است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، دانش آموزان ، معلم ، آموزش ، محیط ، روش تدریس