نظریه آشوب، عدم قطعیت و یادگیری سازمانی: آموخته های ما از بحران ابولا در دالاس در مورد سازمان ها

هدف از این مقاله، افزودن نظریه آشوب و نظریه یادگیری سازمانی برای بررسی اینکه آیا سازمان های دولتی در یک نظمجدید تکامل می یابند یا دانش تازه به دست آمده را در مواقع یک بحران بسیار پیچیده بهداشت عمومی نهادینه میکنند، است. طراحی / روش شناسی / رویکرد طراحی پژوهش از نتایج حاصل از نظرسنجی انجام شده برای ۲۰۰ مقاممسئول مدیریت اضطراری و بهداشت عمومی در کلانشهر دالاس- فورت ورث استفاده می کند. یافته ها یافته های این مقاله نشان می دهد که نهادهای دولتی بیشتر از طریق هماهنگی متخصصان، دسترسی به اطلاعات با کیفیت و مشارکتدر ارتباطات روزانه، یادگیری سازمانی را نشان می دهند. رهبری با گسترش دانش از طریق سیستم و نه توسعه روالهایعملیاتی استاندارد جدید (همانطور که توسط تئوری آشوب و تکامل همراه است) همراه بود. محدودیت ها / پیامدهایتحقیق با توجه به نمونه هدفمند مدیریت اورژانس و مسئولان بهداشت عمومی شاغل در کلانشهر دالاس- فورت ورث محدودیت هایی در این مطالعه وجود دارد. پیامدهای عملی نویسندگان دریافتند که سازمان های عمومی که می آموزندچگونه با اتکا به ساختار، رهبری و فرهنگ، به رویدادهای بی سابقه پاسخ دهند، تصمیم گیرندگان را به اطلاعات معتبریکه در نتیجه یادگیری سازمانی است متصل می کند. پیامدهای اجتماعی در نتیجه، مدیران دولتی باید بر ظرفیت سازمانخود برای دریافت و حفظ اطلاعات در یک بحران متمرکز شوند و به آنها اعتماد کنند. اصالت / ارزش این تحقیق بهدرک ما از یادگیری سازمانی در سازمانهای دولتی در شرایط کاملا پیچیده بهداشت عمومی کمک می کند تا تصمیمگیرندگان تصمیم بگیرند که برای حمایت از جریان اطلاعات معتبر، به ساختار سازمانی و فرهنگ متکی هستند.

کلیدواژه ها:

نظریه آشوب ، عدم قطعیت ، یادگیری سازمانی ، بحران ابولا