بررسی تاثیر رفتار والدین بر ریتم های زیستی فرزندان

    برخی تحقیقات جهانی حاکی از آن است که دوره کودکی زمان پدید آیی و تکمیل ریتم ها (یا ضرب آهنگ های) زیست شناختی و روانشناختی است و عوامل محیطی نقش مهمی در نحوه بروز، ثبات و تکمیل آنها ایفا می کند. مطابق این تحقیقات، خانواده نیز به عنوان محیط اساسی و برتر تنظیم کننده ضرب آهنگ های زیستی و  روانی است. هدف این پژوهش، که از نوع بنیادی، کاربردی و دارای گروه های آزمایشی و گواه است، بررسی تاثیر رفتار والدین ایرانی بر ضرب آهنگ های زیستی فرزندانشان بوده که یافته ها موید تحقیقات جهانی در این مورد است. جامعه آماری شامل دختران و پسران ۳ تا ۷ ساله کودکستان ها و مراکز پیش دبستانی شهر تهران و والدین آنان است. از این جامعه آماری، ۱۱۸ پسر و ۱۲۲ دختر و ۴۸۰ نفر والدین آنان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نیمی از آزمودنی های پسر و دختر و والدین آنان به طور تصادفی در گروه آزمایش و نیمی دیگر در گروه گواه قرار گرفتند. در مرحله اول پژوهش، الگوهای ضرب آهنگی زیستی مناسب به والدین گروه آزمایش آموزش داده شد و در مرحله دوم، با مشاهده چگونگی ضرب آهنگ های آزمودنی های دو گروه بر اساس یک پرسشنامه سه بخشی (۱۳، ۹  و ۱۱ سوالی) اطلاعات لازم جمع آوری و تحلیل شد، که نتایج زیر بدست آمد: تاثیر ضرب آهنگ های زیستی والدین آموزش دیده، بر ضرب آهنگ های زیستی فرزندانشان در مقایسه با والدین آموزش ندیده معنی دار است. رابطه ضرب آهنگ های زیستی فرزندان با ضرب آهنگ های زیستی والدین مثبت معنی دار است. از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که رفتارهای زیستی والدین در شکل گیری رفتارهای زیستی فرزندان موثراست. بنابراین ضروری است که والدین با بروز رفتارهای منظم و با ثبات، شرایط شکل گیری مناسب  ضرب آهنگ های زیستی فرزندانشان را فراهم آورند.