تحلیل اجتماعی رفتار دست بوسی در دوران حضور ائمه اطهار (ع)
محل انتشار: دوفصلنامه پژوهشنامه امامیه، دوره: 2، شماره: 3
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 199
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IMAMIYA-2-3_005
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
چکیده مقاله:
چکیده دست بوسی نوعی الگوی رفتار اجتماعی و میان فردی است که نمادی از ابراز محبت یا ادای احترام و توجه ویژه انسان به همنوع خود به شمار می رود. به دلیل بهره مندی رفتار دست بوسی از نیت های پیشینی و اهداف پسینی و همچنین برخورداری از خودآگاهی بیشتر، این کنش، نوعی الگوی رفتار رسمی و دارای بار معنایی عمیق به شمار می آید. خاستگاه معرفتی و پیامدهای اجتماعی این رفتار موجب شده است در آموزه های اسلامی نیز توجه ویژه ای به آن مبذول شود. ماهیت کاملا فرهنگی این رفتار و اثرپذیری آن از ترجیحات و گرایش های متغیر اجتماعی، پذیرش محدود و نظام مند آن را در اسلام در پی داشته است. قرارگرفتن در چارچوب نظام معنایی توحیدی، و همچنین حفظ کرامت ذاتی انسان، دو ویژگی مهم برای تایید رفتار دست بوسی در آموزه های اسلامی است. ظهور و بروز این رفتار در جامعه مسلمان عصر حضور ائمه اطهارb نیز تابع حفظ شرایط دوگانه مذکور بوده است. اما از بررسی گزارش های تاریخی و روایات اسلامی نمی توان به توصیه و ترجیح این الگوی رفتار در برابر سایر انواع و شیوه های ابراز محبت و احترام دست یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رجایی نژاد
پژوهشگر تاریخ تشیع حوزه علمیه قم
حمید فاضل قانع
دانشجوی دکتری دانش اجتماعی مسلمین، دانشگاه باقرالعلوم (ع).
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :