گزارش علمی کوتاه: بررسی اثر شوری بر جوانه زنی بذر استبرق Calotropi procera L.))
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 270
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-6-1_009
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
چکیده مقاله:
گونه استبرق (Calotropis procer) یک درختچه دائمی سازگار با مناطق خشک است که به طور وسیعی در عملیات احیاء مناطق بیابانی مورد استفاده قرار میگیرد. بذر استبرق در شرایط طبیعی از جوانه زنی کمی برخوردار است. جوانه زنی بذر و استقرار گیاهچه یک مرحله بحرانی برای بقای گیاه میباشد. به منظور بررسی تاثیر عامل شوری بر جوانهزنی بذر استبرق، آزمایش جوانهزنی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل درچهار تکرار انجام شد، که در آن عامل شوری (دو نمک کلرید سدیم و کلرید کلسیم به نسبت ۵ به ۱) در پنج سطح (صفر، ۰/۰۱- ، ۰/۰۵- ، ۰/۱ - ، ۰/۱۵- مگا پاسکال) بود و در سطوح بدون پیش تیمار و با پیش تیمار آزمایش گردید. شوری (کلرید سدیم) تاثیر بسیار معنیداری بر درصد جوانهزنی داشت. با افزایش شوری، درصد و سرعت جوانه زنی و طول گیاهچه کاهش یافت. درصد جوانه زنی بذر استبرق در سطح شاهد بدون نمک ۹۹ درصد و در سطح شوری ۰/۰۱- مگا پاسکال ۸۰ درصد و در سطح شوری ۰/۰۵- مگا پاسکال ۵۵ درصد بود و با افزایش نمک به تدریج درسطح شوری ۰/۱- و ۰/۱۵- مگا پاسکال به صفر رسید. پیش تیمار با کلرید سدیم و کلرید کلسیم (۰/۱- مگا پاسکال) در مدت چهار روز تاثیر بسیار معنی داری بر درصد جوانه زنی داشت. پیش تیمار مخصوصا در ۰/۰۵- مگاپاسکال سرعت جوانه زنی و طول گیاهچه را افزایش داد، اما با کاهش پتانسیل اسمزی کلیه صفات جوانه زنی کاهش یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نازیلا خائف
کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه شیراز
فاطمه انجوی موسوی
کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه شیراز
رفعت السادات بدیهی
کارشناسی ارشد شیمی معدنی