بررسی رابطه خشونت فیزیکی توسط همسر و اختلالات کیفیت خواب در بارداری

مقدمه: خواب از مهم ترین نیازهای زندگی فرد است که نقش اساسی در سلامت دارد. خشونت خانگی به خصوص نوع فیزیکی بر کیفیت خواب اثر دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه خشونت فیزیکی و اختلالات کیفیت خواب زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۲۰۰ زن باردار مراجعه کننده به مراکز تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته دموگرافیک- مامایی و اطلاعات مربوط به خشونت خانگی با استفاده از پرسشنامه خشونت خانگی برگرفته از سازمان جهانی بهداشت و کیفیت خواب با پرسش نامه پیترزبورگ جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه ۷۰ نفر (۲/۳۵%) نمونه ها دارای کیفیت خواب نامطلوب بودند و بیشترین و کمترین فراوانی خشونت فیزیکی هل دادن (۱۶%) و داغ کردن (۴%) بود. بین کیفیت خواب و میزان خشونت فیزیکی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰p<). ضریب همبستگی خشونت فیزیکی با اختلالات کیفیت خواب ۱۴۹/۰=r بود (۰۴۹/۰=p). نتیجه گیری: با توجه به رابطه مثبت خشونت فیزیکی با اختلالات خواب، توصیه به غربالگری و شناسایی موارد خشونت خانگی در دوران بارداری در کسانی که با شکایت اختلال خواب مراجعه می کنند، می گردد. بنابراین مشاوره، تدوین و اجرای برنامه های توانمند سازی زنان در مواجهه با خشونت، موجب ارتقاء سلامت آنان می شود.

کلیدواژه ها:

بارداری ، خشونت فیزیکی ، کیفیت خواب