عوارض مادری و نوزادی در بیماران هیسترکتومی شده مبتلا به انواع چسبندگی غیر طبیعی جفت
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 260
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-6_001
تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: چسبندگی غیر طبیعی جفت اغلب با خونریزی های شدید تهدید کننده حیات همراه است که نیاز به هیسترکتومی اورژانس حوالی زایمان پیدا می کند و می تواند خطر عوارضی مانند (انعقاد داخل عروقی منتشر) (DIC)، دیسترس تنفسی و نارسایی کلیوی را در مادر افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض مادری و نوزادی در بیماران مبتلا به چسبندگی غیر طبیعی جفت انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۹۷-۱۳۹۶ بر روی ۷۰ زن باردار مبتلا به چسبندگی غیرطبیعی جفت در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام گرفت. بیماران مبتلا به چسبندگی غیرطبیعی جفت که با داپلر یا MRI تشخیص داده شده و هنگام جراحی سزارین تشخیص کلینیکی داده شده و سپس در جواب پاتولوژی چسبندگی غیر طبیعی جفت اثبات شده بود، وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست محقق ساخته بود. بر اساس نمونه پاتولوژی، بیماران در ۳ گروه چسبندگی غیرطبیعی جفت قرار گرفتند و میزان عوارض مادری و نوزادی برای هر گروه از چسبندگی بر اساس میزان و درجه چسبندگی بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: شایع ترین عارضه مشاهده شده در هر سه گروه، چسبندگی خونریزی پیش از زایمان بود که بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (۵۷۱/۰=p). همچنین از نظر آسیب به دستگاه ادراری (۲۹۴/۰=p) و نیاز به ترانسفوزیون (۲۹/۰=p) در سه گروه انواع چسبندگی تفاوت معنی داری وجود نداشت. عوارض نوزادی شامل بستری در NICU و مرگ و میر نوزادی هم بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (۴۴/۰=p). نتیجهگیری: چسبندگی غیرطبیعی جفت یک اورژانس مامایی بوده و می تواند منجر به هیسترکتومی حوالی زایمان شود. بین سه گروه چسبندگی از نظر میزان موربیدیتی اختلاف معنی داری وجود نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده اعظم پورحسینی
استادیار گروه زنان و مامایی، فلوشیپ لاپاراسکوپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سارا میرزائیان
استادیار گروه زنان و مامایی، فلوشیپ پریناتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
لیدا جراحی
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مهدیه عارفی
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :