معیارهای هنجاری رسانه های جمعی؛ مطالعه تطبیقی نئولیبرالیسم و رویکرد امام خمینی (ره)

در میان نظریه­ های ارتباطات جمعی، مجموعه ­ای از نظریه­ های هنجاری وجود دارد که به تشریح بایدها و نبایدهای حاکم بر وسایل ارتباط­جمعی در جوامع مختلف می پردازد؛ تقسیم بندی سیبرت و همکارانش اولین مجموعه از این دست به­ شمار می رود. در این میان رویکرد لیبرالیستی با افت و خیزی قابل توجه تا به امروز همراه بوده که حاصل آن را می­ توان در شکل­ گیری نظریه نئولیبرالیستی یا همان نظریه مسئولیت اجتماعی رسانه­ های جمعی دنبال نمود؛ بی­ شک مسئولیت اجتماعی در بداهت امر مفهومی کلی و ارزشی است اما این معنا در ادبیات نظری رسانه­ های جمعی از حیث مبانی و اصول با رویکرد سنتی لیبرالیستی تعارضی نداشته و مسیر مذکور را در صورتبندی متفاوتی دنبال می­ کند؛ لذا علی­رغم ارزشی بودن این مفهوم، نمی ­توان بالجمله از این ادبیات نظری در چارچوب رویکرد دینی به رسانه استفاده نمود. این مقاله ضمن با مطالعه­ ای اسنادی، در بررسی و مقایسه با مبانی و اصول رسانه ­های نئولیبرال ضمن نمونه گیری هدفمند مبتنی بر تحلیل­ محتوای کیفی قیاسی جهت دار به تشریح دیدگاه امام ­خمینی رحمه الله علیه خواهد پرداخت؛ براین اساس رسانه تراز انقلاب اسلامی در اندیشه امام(ره)رحمه الله علیه ضمن عبور از کاستی­ های رسانه نئولیبرالیستی، امکانات ساختاری و محتوایی رسانه دینی را جهت تعالی و رشد انسان و جامعه نمایان ساخته و بایدها و نبایدهای مربوط به رسانه های جمعی را در پرتو فرهنگ اسلامی و در راستای نیل به مسئولیت الهی تعریف می­ نماید.

کلیدواژه ها:

امام خمینی رحمه الله علیه ، رسانه های جمعی ، رسانه و نئولیبرالیسم ، مسئولیت اجتماعی ، نظریه های هنجاری