اثرات متقابل محلول پاشی جیبرلیک اسید و تنش خشکی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه ریحان در منطقه اهر

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 340

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FSACONF07_044

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1400

چکیده مقاله:

به منظور بررسی اثر محلول پاشی جیبرلی کاسید در تعدیل اثرات تنش خشکی بر روی برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه ریحان، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پا یه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار در سال ۱۴۰۰ در منطقه اهر انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش خشکی ( ۶۰ ، ۹۰ و ۱۲۰ میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیرکلاس آ) و فاکتور دوم شامل محلول پاشی با جیبرلیک اسید در چهار سطح (عدم مصرف، ۵۰ ، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، اثر اصلی تنش حشکی و جیبر لی کاسید بر کلیه صفات مورد مطالعه معنی داری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش تنش خشکی و جیبرلیک اسید بر کلرفیل a و کلروفیل کل اثر معنی داری داشتند. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل a )۲/۸۹ میلی گرم بر گرم وزن تازه برگ( به تیمار (۶۰ میلی متر تبخیر و مصرف ۱۵۰ میلی مولار اسید جیبرلیک) اختصاص یافت و کمترین میزان کلروفیل a و (۱/۳۲ میلی گرم بر گرم وزن تازه برگ) به تیمار ( ۱۲۰ میلیمتر تبخیر و عدم مصرف جیبرلیک اسید) اختصاص یافت. روند تغییرات میزان تجمع پرولین حاکی از آن است که با افزایش شدت تنش خشکی ناشی از فواصل آبیاری بیشتر، میزان پرولین به شدت افزایش یافت. بنابراین بیشترین مقدار پرولین از تیمار آبی اری ۱۲۰ میلیمتر تبخیر یا تنش شدید خشکی و کمترین مقدار پرولین از تیمار آبیاری نرمال بدون تنش( ۷۰ میلی متر تبخیر) به دست آمد. نتایج حاصله نشان داد که با افزایش مصرف سالیسیلی کاسید مقدار پرولین نیز افزایش یافت

نویسندگان

غلامرضا علیزاده

دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران

احمد افکاری

استادیار فیزیولوژی گیاهی، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی کلیبر، ایران