تاثیر قصه گویی بر تمرکز دیداری و شنیداری و مهارت های اجتماعی کودکان دبستان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر قصه گویی بر توجه و تمرکز دیداری، شنیداری و مهارت های اجتماعی کودکان دبستانی بود. قصه گویی به عنوان یک وسیله تعلیمی میتواند دانش آموزان را به کشف معنای منحصر به فرد بودن خود ترغیب کند و توانایی آنها را برای برقراری ارتباط واقعی بین افکار و احساسها افزایش دهد (عزت نفس و خودپنداره). مهارتهای کلامی میتواند توانایی دانش آموزان را برای حل و فصل تعارض بین فرد به صورت آرام و توام با بحث و گفت وگو افزون سازد (تعاملات بین فردی). بیان داستان و نیز گوش دادن به آن، دانش آموزان را به بهره گیری از تخیلات شان تشویق میکنند (تجسم و تصویرسازی ذهنی). این تخیل قوی میتواند اعتمادبهنفس و انگیزش شخصی را در دانش آموز ان افزایش دهد زیرا آنان خود را برای نیل به امیال و آرزوهایشان شایسته و توانا تصور میکنند .پژوهشهای متعددی به رابطه قصه گویی و رشد مهارتهای اجتماعی کودکان پرداخته اند و نتایج زیادی کسب نموده اند. از جمله (جمالزاده، ۱۳۸۱ )در پژوهشی معتقد است از آنجا که کودکان به فطرت نزدیکترند قصه وقصه گویی را دوست دارند و از آن تاثیر میپذیرند و میتوان از آن به عنوان یک فن آموزشی و درمانی در رشد مهارتهای اجتماعی آنان استفاده کرد

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، توجه و تمرکز دیداری شنیداری ، مهارت های اجتماعی