بررسی الزامات استقرار و اجرای بودجه ریزی عملیاتی و سیستم هسینه یابی بر مبنای فعالیت در سازمان ها

روند متداول بودجه ریزی در ایران، اطلاعات کافی از نتایج هزینه کرد اعتبارات و از میزان اثر یخشی و کارایی برنامه، به دست نمی دهد و همچنین دارای افق برنامه ریزی کوتاه مدت بوده و اقتدار مدیریت در کنترل هزینه ها و نظارت بر اجرای هر واحد را محدود می کند.از آنجا که در بودجه ریزی سنتی عوامل مهمی چون اثربخشی، کارایی، صرفه جویی و بازدهی درقبال مصرف منابع نادیده گرفته می شوند لذا ازمنابع بدرستی استفاده نشده و حتی منابع به هدر می روند.بودجه شاهرگ حیاتی هر سازمان است، زیرا سازمان، بویژه دولت تمامی فعالیتهای مالی خود را در چهارچوب قانون بودجه انجام می دهد. از آنجا که در سیستم بودجه ریزی سنتی عوامل مهمی چون اثربخشی، کارایی، صرفه جویی و بازدهی درقبال هزینه کردن بودجه، نادیده گرفته می شوند، منابع بودجه بدرستی مصرف نمی شوند. یکی از راه کارهای مطرح جهت استفاده و مدیریت بهتر بودجه استفاده از بودجه ریزی عملیانی به جای بودجه ریزی سنتی است.بکارگیری بودجه ریزی سنتی مستلزم رعایت قوانین مندرج در قانون محاسبات عمومی است. در این پژوهش با مروری بر سیر تحولات بودجه و قانون محاسبات عمومی کشور, به بررسی بررسی زمینه های اجرائی بودجه ریزی عملیاتی در بستر نظارت قانون محاسبات عمومی می پردازد و در نهایت به اثبات ضرورت بازنگری و تحول در قوانین نظارتی می رسد.

کلیدواژه ها:

بودجه ریزی عملیاتی ، قانون محاسبات عمومی ، نظارت