روش شناسی حل خلاق و ارتباط راهبردی موثر بر نوآوری در مدیریت سازمانی

خلاقیت عبارت است از به کارگیری تواناییهای ذهنی برای ایجاد یک فکر یا مفهوم جدید. فراگرد ایجاد فکرهای جدید و تبدیل آن فکرها به عمل و کاربردهای سودمند را نوآوری می گویند. امروزه یکی از مهم ترین وظایف و عناصر مدیریت ایجاد زمینه الزام برای بروز خلاقیت و نوآوری به منظور ایجاد تغییر و تحول در سازمان ها جهت همگام شدن با محیط غیر قابل پیش بینی پیرامون آنهاست. در این مقاله ضمن معرفی خلاقیت و نوآوری و بیان اهمیت آنها در سازمان ها به بحث و بررسی پیرامون فرآیند خلاقیت و موانع بروز آن و همچنین الزامات و راهکار های الزم جهت بروز و شکوفایی خلاقیت در سازمان ها پرداخته شده است و در خلال آن به ویزگی های افراد خالق و دیگر نکات و موارد مورد نیاز، به اختصار اشاره شده است. مدیران سطوح بالاتر سازمان، باید همواره بخش اعظم وقت خود را صرف بهبود سازمان کنند و امور جاری را که جنبه نگهداری دارد، به سطوح پایین تر واگذار نمایند .مدیری که بیشتر وقت خود را صرف هامش نویسی نامه بازبینی مطالبی می گذارد که کارشناسان باید قبلا انجام می دادند، برای این منظور، در مقاله حاضر، با استفاده از روش پژوهشی »توصیفی تحلیلی« جنبه های موضوع مورد بررسی تبیین شده است. منظور از بهبود، کایزن و نوآوری است. هر شرکت یا سازمانی، برای بقا و رشد و پیشرفت خود باید از کایزن و نوآوری استفاده کند.

کلیدواژه ها:

بهبود مستمر ، مدیریت ، نوآوری ، کایزن ، تحول سازمانی