اثربخشی گروه درمانی وجودی بر تاب آوری و اضطراب مرگ در مردان کارتن خواب معتاد تزریقی

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اثربخشی گروه درمانی وجودی بر تاب آوری و اضطراب مرگ در مردان کارتن خواب معتاد تزریقی مرکز کاهش آسیب گذری اعتیاد مهرشهر کرج))DIC میباشد. روش و مواد: این تحقیق از نوع شبه آزمایشی و جامعه آماری پژوهش کلیه مراجعان مرد معتاد تزریقی مرکز گذری کاهش آسیب مهرشهر کرج بودند. حجم نمونه تحقیق ۳۰ نفر بود که ۱۵ نفر برای گروه آزمایش و ۱۵ نفر برای گروه گواه انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه تاب آوری )۲۰۰۳( Conor & Davidson و پرسشنامه اضطراب مرگ )۱۹۷۰( Templer تشکیل دادند. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر براساس تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که ارزش مجذور اتای آزمون لامبدای ویلکز )۰/۸۳۷( می باشد که تعیین میکند که متغیر مستقل ۷/۸ درصد از واریانس کل را تبیین میکند. در نتیجه فرضیه اصلی پژوهش تایید شود. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که با توجه به مجذر اتا ۸۱/۵ درصد تغییرات تاب آوری ناشی از تاثیر گروه درمانی وجودی است p≤ ۰/۰۰۱،F=۸۸۹/۱ و مجذور اتا نشان داد که ۴۹/۸ درصد از تغییرات اضطراب مرگ ناشی از تاثیر گروه درمانی وجودی است P≤ ۰/۰۰۱، .F=۸۲۷/۲ نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گروه درمانی وجودی بر روی میزان تاب آوری و اضطراب مرگ در دو گروه آزمایش و گواه اثربخش بوده است.

کلیدواژه ها:

معتاد تزریقی ، تاب آوری ، اضطراب مرگ ، کاهش آسیب.