بررسی اثربخشی آرامسازی عظلانی همراه باتصویرسازی ذهنی برمیزان اظطراب معلولین جسمی وذهنی خفیف بهبود یافته ازبیماری کرونا (کوید-۱۹)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 262

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CRCI01_055

تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : براساس بررسیهای انجام شده،بیماران کووید۱۹- بعد از بهبودی دارای ظرفیت تحمل روانشناختی پایینی می باشد وباتوجه به وضعیت فعلی بیماری درجهان این افراد به شدت در معرض بروز اختلالات روانشناختی مانند اضطراب و افسردگی وهمچنین افکار منفی دیگر قرار دارند. این پژوهش باهدف بررسی اثربخشی درمان آرام سازی عضلانی همراه با تصویرسازی سازی ذهنی برمیزان اضطراب و افسردگی در معلولین جسمی وذهنی خفیف بهبود یافته از بیماری کرونا »کووید«۱۹- انجام شد.روش تحقیق: روش پژوهش حاضر طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد.جامعه تحقیق شامل معلولین جسمی وذهنی خفیف در مرکز شبانه روزی توانبخشی دخترانه فتح المبین مشهد می باشد. ازاین جامعه ۳۰نفر بصورت در دسترس انتخاب شدند که ازلحاظ هوشی وعملکردی در وضعیت مناسب ونرمال تری قرارداشتند. سپس به شیوه تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش وگواه گماشته شدند. قبل از اجرای برنامه از آزمودنی های گروه آزمایش،پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک "BAI" بعنوان معیاری برای پیش آزمون گرفته شد و سپس به مدت ۲ ماه روزی یک«۱»ساعت تحت درمان آرامسازی عضلانی وتصویرسازی ذهنی قرار گرفتند و مجددپس از اتمام درمان پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. به منظور بررسی داده های بدست آمده از نرم افزار spss۲۲ و تحلیل آماری مانکوا استفاده گردید.یافته ها: پس از انجام مداخله درمانی »آرام سازی عضلانی و تصویرسازی ذهنی« به مدت ۲ ماه با کنترل اثر پیش آزمون، نتایج بیانگر این بود که بین افراد گروه های آزمایش و کنترل در متغیرهای اضطراب و افسردگی ، تفاوت معناداری وجود دارد.وهمچنین درگروه آزمایش نیز در متغیرها(اضطراب وافسردگی) درقبل و بعد از مداخله درمانی تفاوت معناداری دیده میشود.نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان می دهد که دو روش آرام سازی عضلانی وتصویرسازی ذهنی تواما باعث کاهش اضطراب و افسردگی وافزایش امید به زندگی در معلولین می شود. به نظر می رسد با توجه به تاثیر مثبت این رویکرد درمانی مکمل،که یک روش ساده،کم هزینه وقابل اجرا برای معلولین می باشد، بتوان به کاهش مشکلات روانشناختی معلولین در زمان پساکرونا وشرایط قرنطینه، گام موثری برداشت.

کلیدواژه ها:

کووید-۱۹/ اضطراب/ افسردگی/ آرامسازی عضلانی/ تصویر سازی ذهنی

نویسندگان

محبوبه سادات مشرف

کارشناس کاردرمانی ودانشجو کارشناس ارشد مشاوره، موسسه آموزش عالی شاندیز

سیده مریم مشیریان فراحی

دکتری تخصصی روانشناسی- استادیار، عضوهیئت علمی موسسه آموزش عالی سلمان