بررسی و مقایسه تطبیقی خودتعیین گری، خویشتن پنداری و فراشناخت کودکان کم توان ذهنی با کودکان عادی شهر تهران

زمینه و هدف: کودکان با بن مایه های غریزی متفاوتی متولد میشوند اما در عین حال ویژگیهای مشترکی هم دارند که آشنایی با آنها شناخت وجهی از وجود آنان را ممکن میسازد. هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تطبیقی خودتعیین گری، خویشتن پنداری و فراشناخت کودکان کم توان ذهنی با کودکان عادی شهر تهران بود.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردیو از نظر روش، علی مقایسه ای بود. جامعه آماری کودکان عادی و کم توان ذهنی شهر تهران و نمونه آماری ۳۰ کودک عادی و ۳۰ کودک کم توان ذهنی مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر تهران بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودتنظیمی بوفارد (۱۹۹۵)، خودپنداره راجرز (۱۹۶۱) و پرسشنامه فراشناخت کودکان باکو (۲۰۰۹) استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد نمره کل مربوط به خودتنظیمی، خودپنداره و فراشناخت تفاوت معنیداری با یکدیگر داشتند P<۰.۰۵) و .(P<۰.۰۱ راهبردهای فراشناحتی (P<۰.۰۱) از مقیاس خودتنظیمی و فرانگرانی مثبت (P<۰.۰۵)، فرانگرانی منفی، باورمنفی به مسئولیت و نظارت شناختی (P<۰.۰۱) در دو گروه کودکان عادی و کم توان ذهنی دارای تفاوت میانگین معناداری بود.نتیجه گیری، خودتعیین گری، خویشتن پنداری و فراشناخت همگی در یادگیری، هدف زندگی، ارزیابی پیشرفت در تمامی جنبه های زندگی، ارزیابی شخصی نقش دارند و هر سه این متغیرهای مربوط به کارکردهای مختلف مغز میشود. از آنجایی که کودکان کم توان ذهنی از نظر رشد مغزی کامل نشده اند و مغز آنها به صورت کامل و نرمال در مقایسه با کودکان عادی رشد نکرده است میتوان انتظار داشت که در زمینه های خویشتن پنداری، مسائل فراشناخت و خودتعیین گری کمبودهایی جزئی و کلی داشته باشند. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد میشود مراکز مشاوره و مراکز آموزش کودکان استثنایی راهکارهایی جهت بهبود خودتعیین گری، خویشتن پنداری و فراشناخت در کودکان کم توان ذهنی را در اولویت کار خود قرار دهند و شرایط و بستر لازم در این زمینه را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

خودتعیین گری ، خویشتن پنداری ، فراشناخت ، کودکان کم توان ذهنی.