تاثیر آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر کاهش میزان هیجان خواهی افراد وابسته به مواد محرک شهرستان کرمانشاه

زمینه و هدف: اعتیاد یک بیماری جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است که دارای تاثیرات عمیق اجتماعی، روانشناختی، جسمی و اقتصادی می باشد و علاوه بر تخریب شخص، هزینه های سنگینی را بر افراد، خانواده و جامعه تحمیل می نماید. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر کاهش هیجان خواهی در افراد وابسته به مواد محرک انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه افراد وابسته به مواد محرک مراجعه کننده به مراکز درمان سوء مصرف مواد شهرستان کرمانشاه بوده که از طریق روش نمونه گیری در دسترس۳۰ نفر را انتخاب و بصورت جایگزینی تصادفی به دو گروه((n=۱۵ تقسیم شدند و به پرسشنامه هیجان خواهی زاکرمن((۱۹۷۸ پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه با استفاده از پروتکل آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر مدل فرایند گراس(۱۹۹۸ )آموزش داده شدند.بعد از جلسات آموزش از گروه های کنترل و آزمایش پس آزمون گرفته شد و داده های به دست آمده با استفاده از روشهای آمار توصیفی(شاخص های پراکندگی و مرکزی)و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندراهه با استفاده نرم افزار Spss-۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها:یافته ها نشان داد که آموزش تنظیم هیجان موجب کاهش میزان هیجان خواهی می شود.نتیجه گیری: با توجه به این که هیجان خواهی یکی از عوامل موثر برای گرایش به سوی مصرف مواد است، لذا باتوجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود از راهبردهای تنظیم هیجان برای کنترل این متغیر در افراد وابسته به مواد استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، هیجان خواهی ، اعتیاد ، مواد محرک