نقش علایم و مهارتهای زندگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا در فردسودگی مراقبین

زمینه وهدف: اسکیزوفرنیا تاثیرات اساسی و مهمی را بر زندگی فرد و خانواده ونظام اجتماعی بزرگتر می گذارد. از آنجا که افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا با خانواده و خویشاوندان خود زندگی می کنند، خانواده بیمار علاوه بر تحمل فشار های سنگین، به طور بالقوه می تواند یک منبع درمانی به حساب آید. بنابراین پرداختن به مسایل و مشکلات خانواده بسیار حایز اهمیت است و مطالعه حاضر به بررسی نقش علایم و مهارتهای زندگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا در میزان فشار مراقبین پرداخته است.روش: مطالعه حاضر که به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است، شامل ۱۲۵ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی و مراقبین آنها است. که به صورت در دسترس در مطالعه حاضر شدند و در این پژوهش پرسشنامه های مقیاس اندازه گیری علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنیا و آزمون ارزشیابی مهارتهای زندگی کولمن توسط متخصص بالینی که از طریق مصاحبه با بیمار تکمیل شد و فرم کوتاه آزمون برنامه مصاحبه تجارب خانواده های بیماران روانی توسط مراقب اصلی بیماران تکمیل گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که بین سن بیماران، بدکارکردی در مهارت های زندگی و شدت علایم بیماری با فرسودگی خانواده ها همبستگی معناداری وجود دارد. همینطور نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که دفعات بستر ی بیماران، علایم منفی، علایم مثبت و مهارت های زندگی (بدکارکردی) می تواند فرسودگی عینی مراقبان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا را پیش بینی کند و علایم منفی و مثبت می تواند فرسودگی ذهنی مراقبان را پیش بینی نماید.نتیجه گیری: بنابراین با توجه به اهمیت مدیریت و مراقبت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا، وجود مداخلات مبتنی بر بیمار، خانواده و جامعه می تواند بهبود بیماران را تحت تاثیر قرار دهد و از فرسودگی و فشار مراقبان بکاهد.

کلیدواژه ها:

اسکیزوفرنیا ، علایم بیماری ، مهارتهای زندگی ، فرسودگی ، مراقب