اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر خود تنظیمی در کودکان با اختلال یادگیری

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر خودتنظیمی در کودکان با اختلال یادگیری خاص با روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. روش تحقیق: جامعه آماری شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان ابتدائی که به مرکز اختلال یادگیری شهر سمنان در سال ۹۹-۹۸ معرفی گردیده بودند، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه همتا سازی گردید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل مقیاس هوش وکسلرکودکان تجدیدنظر شده (۱۹۴۹)، درجه بندی دانش آموزان(تشخیص اولیه کودکان دارای اختلالات یادگیری) مایکل باست (۱۹۷۱)، خودتنظیمی میلر و براون (۱۹۹۹) بود. برنامه آموزشی در این پژوهش بصورت ۱۲ جلسه ۲ ساعته بود که براساس محتوای برنامه آموزشی مهارتهای اجتماعی با گروه آزمایش انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که اثر بخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر خودتنظیمی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص در سطح ۰/۰۵ معنادار هستند.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش، دلالت بر این دارند که آموزش مهارتهای اجتماعی سبب بهبود خودتنظیمی در دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص میشود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، خودتنظیمی ، اختلال یادگیری خاص