ارتباط میان حساسیت کارکنان به میزان رعایت عدالت سازمانی و مرتبه سرمایه اجتماعی آنان در سازمان

یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر در ابعاد مختلف سیاسی، اخلاقی و اجتماعی مورد توجه صاحبنظران علم مدیریت قرار گرفته، مبحث عدالت سازمانی است. در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، عدالت سازمانی به صورت کامل و جامع رعایت نشده و کارکنان از وضعیت موجود ناراضی می باشند. ضمن اینکه این امر به کاهش عملکرد و بهرهوری آنان نیز منجر گردیده و سرمایه اجتماعی سازمان را به شدت تحت شعاع قرار داده است. یکی از دلایل بروز چنین مشکلاتی را می توان عدم رعایت عدالت سازمانی و تمامی ابعاد دانست. در این پژوهش ، عدالت سازمانی و ابعاد آن (عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت مراوده ای) به عنوان متغیر های مستقل و سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (اعتماد متقابل، مشارکت کارکنان، پایبندی اخلاقی مدیران، پاسخگویی مدیران و مسئولان اجتماعی نیز به عنوان متغیر وابسته انتخاب شده اند. تحقیق حاضر در جامعه ای متشکل از ۱۱۳ نفر از کارکنان دانشگاه تهران غرب می باشند که به دلیل حجم اندک جامعه آماری، نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی محسوب می شود. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات مورد نظر از جامعه آمادری از یک پرسش نامه در دو بخش مجزای عدالت سازمانی و سرمایه اجتماعی شامل ۵۷ سوال بسته و یک سوال باز استفاده شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز با توجه به نرمال نبودن جامعه آماری از آزمون های اسپیرمن، فریدمن، دو جمله ای، کای دو و تکنیک آنتروپی استفاده شده است. ضمن اینکه آزمون کولموگروف اسمیرنف نیز برای بررسی نرمال بودن توضیع داده ها در جامعه آماری به کار گرفته شده است. نتایج تحقیق بر روی متغیر های مستقل و وابسته که از طریق نرم افزار spss مدل مفهومی را با استفاده از آزمونهای اسپیرمن و فریدمن پردازش نموده نشان می دهد، عدالت های توضیعی، رویه ای و مراوده ای بر سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت و معنا داری دارند و در رتبه بندی ابعاد عدالت سازمانی با استفاده از تکنیک آنتروپی، عدالت های توضیعی، رویه ای و مراوده ای به ترتیب اولویت های اول، دوم و سوم می باشند.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، توضیعی ، رویه ای ، مراوده ای ، سرمایه اجتماعی ، دانشگاه اسلامی واحد غرب تهران