مروری بر رویکرد های بیوتکنولوژیکی مدرن، در آنالیز ژلاتین حلال
محل انتشار: پژوهشنامه حلال، دوره: 4، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,519
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHALAL-4-2_008
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: با افزایش تمایل مصرف کنندگان مسلمان و غیرمسلمان در سال های اخیر به تهیه محصولات با برچسب حلال، بازار جهانی حلال گسترش یافته است. در واقع اسلام فقط یک دین نیست بلکه روشی است برای زندگی، که حتی در آن غذا خوردن هم دارای احکام ویژه ای بوده است به گونه ای که قرآن کتاب آسمانی مسلمانان در آیات بسیاری به تشریح این مفهوم پرداخته و به طور خاص، ۴۱ آیه از قرآن به غذا و نوشیدنی های حلال مربوط می باشد. ژلاتین یکی از محصولاتی است که به دلیل شرایط تولید و نگرانی از حضور مشتقاتی بر پایه خوک، سبب نگرانی هایی برای مصرف مسلمانان شده است. به همین منظور بررسی منشا محصولاتی که با برچسب حلال روانه بازار می شوند امری ضروری می باشد. ژلاتین به عنوان یک منبع غذایی GRAS، از کلمه لاتین Gelatus، به معنای سفت یا منجمد گرفته شده و کاربرد آن از حدود سال ۱۷۰۰ میلادی متداول شده است. این ماده جامد، نیمه شفاف، بی رنگ یا زرد کم رنگ، ترد و شکننده و بی مزه و یکی از پرمصرفترین مواد پروتئینی کلوئیدی در صنایع غذایی و دارویی، صنعتی و پزشکی به شمار می رود.همچنین این ماده دارای وزن مولکولی بالایی است که نه تنها در آب بلکه در گلیسرول و پروپیلن گلایکول نیز محلول می باشد.نتایج: روش های مختلفی برای شناسایی منشا ژلاتین تولیدی بیان شده است که بیشتر آنها بر مبنای شناسایی پروتئین و DNA استوار هستند. روش های مبتنی بر پروتئین شامل، تکنیک های ایمونولوژیکی مانند الایزا (ELIZA) و روش های کروماتوگرافی، طیف سنجی تبدیل فوریه (FTIR) رسوب شیمیایی و روش های مبتنی بر شناخت DNA شامل PCR مبتنی بر پرایمر های اختصاصی-گونه ای، Real-Time PCR، RFLP-PCR و PCR-Southern hybridization on chip است.نتیجه گیری: با بررسی ترکیب مهم ژلاتین، و با معرفی روش های مهم آزمایشگاهی شناسایی منشا ژلاتین به بیان توضیحاتی در مورد روش های فوق، با تکیه بر رویکرد های بیوتکنولوژی مدرن در آنالیز ژلاتین، بپردازیم.
نویسندگان
سید محمد علی ابن التراب
دانش آموخته کارشناسی ارشدگروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلا می واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.
فرشته صحرایی
دانش آموخته کارشناسی ارشدگروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلا می واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.
فاطمه وفامهر
دستیار دکترای تخصصی علوم ومهندسی صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلا می واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.