مطالعه فون جورپایان خشکی زی استان چهارمحال و بختیاری

سابقه و هدف: جورپایان خشکی­ زی بزرگترین زیرراسته در راسته جورپایان می­ باشند و به ­عنوان یکی از گروه­ های اصلی تجزیه­ کننده خاک، نقش مهمی در تسریع بازچرخش مواد گیاهی دارند. از آن­جایی که تاکنون مطالعات بسیار کمی روی این تاکسون در جنوب­غرب ایران انجام شده است، مطالعه حاضر بمنظور بررسی تنوع زیستی جورپایان خشکی ­زی در استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. مواد و روش­ ها: از مکان ­هایی که بطور بالقوه ممکن است زیستگاه جورپایان خشکی ­زی باشند، در سراسر استان، نمونه برداری انجام شد. نمونه­ ها پس از جمع ­آوری در الکل ۹۶% نگهداری شدند، و برای بررسی های بیشتر به آزمایشگاه منتقل شدند. خرخاکی ها تشریح شدند و اسلایدهای میکروسکوپی از قطعات تشخیصی بدن آنها در یوپارال تهیه شد. نمونه های تایپ یا توصیفات و تصاویر در مقالات اصلی برای شناسایی گونه ها مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج و بحث: در این مطالعه بطور کلی ۱۰ گونه جورپای خشکی­ زی شناسایی شدند. از خانواده Eubelidae Budde-Lund, ۱۸۹۹ گونه Koweitoniscus tamei Omer-Cooper, ۱۹۲۳ و از خانواده Armadillidiidae Brandt, ۱۸۳۳ گونهArmadillidium vulgare Latreille, ۱۸۰۴ معرفی شدند. گونه­ های Agabiformius lentus Budde-Lund, ۱۸۸۵،Porcellionides pruinosus Brandt, ۱۸۳۳، Porcellio evansi Omer-Cooper, ۱۹۲۳ و P. mehrdadi Kashani et al., ۲۰۱۷ از خانواده Porcellionidae Brandt & Ratzeburg, ۱۸۳۱ و گونه­ های Protracheoniscus major Dolfuss, ۱۹۰۳، P. ehsani Kashani, ۲۰۱۴، P. sarii Eshaghi, Kiabi & Kashani, ۲۰۱۵ و Mongoloniscus persicus Kashani, ۲۰۱۴ از خانواده Agnaridae Schmidt, ۲۰۰۳ شناسایی شدند. به جز گونه­ های Porcellio mehrdadi و P. evansi که اخیرا از این استان معرفی شده است، دیگر گونه ­ها برای فون استان ثبت جدید می­ باشند. نتیجه ­گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تنوع زیستی جورپایان خشکی زی در استان چهارمحال و بختیاری نسبتا بالا است و پژوهش های بیشتر، برای تخمین دقیق تری از تعداد گونه های خرخاکی در این استان ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

جورپایان خشکی زی ، تاکسونومی ، چهارمحال و بختیاری ، ایران