نقش تعدیلگری سرسختی روان شناختی بین استرس شغلی و رضایت شغلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه استرس شغلی و سرسختی روان­شناختی با رضایت شغلی و بررسی نقش تعدیل ­گری سرسختی روان شناختی بین استرس شغلی با رضایت شغلی در بین کارگران شهرک صنعتی استان سمنان بود. شرکت کنندگان تحقیق حاضر شامل ۲۱۰ نفر از کارگران کارخانه عقاب (اسکانیا) بودند که به روش نمونه برداری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش­نامه ­های استرس شغلی سلامت و ایمنی انگلستان (۱۹۹۰)، رضایت شغلی اسپکتور (۱۹۹۷) و سرسختی روان­شناختی مدی (۲۰۰۶)، بود. نتایج نشان داد سرسختی روان شناختی، رابطه مثبت و معناداری با رضایت شغلی دارد و استرس شغلی، رابطه منفی و معناداری با رضایت شغلی دارد و سرسختی روان شناختی، رابطه منفی و معناداری با استرس شغلی دارد. نتایج آزمون تعدیل ­گری سرسختی روان­شناختی نشان داد که درگروه با سرسختی پایین، رابطه منفی و معنا داری بین استرس شغلی و رضایت شغلی وجود داشت اما در گروه با سرسختی بالا، رابطه غیر معنا داری بین استرس شغلی و رضایت شغلی وجود داشت. در نتیجه سرسختی روان­شناختی نقش تعدیل­ گری بین استرس شغلی و رضایت شغلی را نشان داد، زیرا رابطه در بین متغیر استرس شغلی و متغیر رضایت شغلی در گروه سرسختی پایین معنا دار بود ولی این رابطه، در گروه با سرسختی بالا معنا دار نبود.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، سرسختی روان شناختی ، کارگران