امکان سنجی استقرار آموزش الکترونیکی در مدارس متوسطه روستایی و عشایری استان لرستان

هدف: آموزش مجازی (الکترونیکی) به عنوان یکی از پیشرفت های نوظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات، ابزاری قدرتمند برای ارتقای کیفیت و کارایی آموزشی می باشد. این پژوهش با مطالعه امکانات موجود در مدارس متوسطه روستایی و عشایر درصدد پاسخ به این سوال است که آیا می توان نظام آموزش مجازی را برای دانش آموزان عشایری و روستایی راه اندازی کرد یا خیر؟ پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی استقرار آموزش مجازی در مدارس متوسطه مناطق روستایی و عشایری استان لرستان در چارچوب ۶ مولفه ی زیرساخت سخت افزاری، زیرساخت نرم افزاری، اقدامات فرهنگی، محتوای الکترونیکی، منابع مالی و نظام پشتیبانی و نیروی انسانی متخصص صورت گرفته است.مواد و روش ها: در این پژوهش از روش پژوهش توصیفی-پیمایشی (زمینه یابی) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان، کارشناسان فناوری اطلاعات و ارتباطات و کادر اجرایی مدارس متوسطه مناطق روستایی و عشایری استان لرستان با تعداد ۱۲۲۳ نفر می باشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد ۲۹۲ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر در دو سطح آمار توصیفی، آمار استنباطی و تحلیل عامل تاییدی با نرم افزار SMARTPLS۲ صورت گرفته است.بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که جامعه مورد مطالعه از حیث زیرساخت های نرم افزاری و سخت افزاری آمادگی لازم جهت استقرار آموزش مجازی را داراست و امکان استقرار آموزش مجازی از نظر نیروی انسانی متخصص در حد متوسط و از لحاظ اقدامات فرهنگی، منابع مالی و پشتیبانی و محتوای الکترونیکی وجود ندارد، نهایتا با توجه به شرایط، امکان استقرار آموزش الکترونیکی در مدارس متوسطه روستایی و عشایر استان لرستان وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، مدارس روستایی و عشایری ، یادگیری الکترونیکی