بررسی عوامل موثر بر رهبری تحول آفرین ، فرهنگ توسعه منابع انسانی و رضایت شغلی با نقش میانجی پشتیبانی رهبری از یادگیری و عملکرد کارکنان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه سبک رهبری تحول آفرین بر فرهنگ توسعه منابع انسانی و رضایت شغلی با استفاده از متغیرهای میانجی پشتیبانی رهبری از یادگیری و عملکرد کارکنان می پردازد. هدف اصلی این پژوهش یافتن پاسخی برا ی این مسئله است که چگونه می توان به کمک سبک رهبری تحول گرا، فرهنگ توسعه منابع انسانی و رضایت شغلی کارکنان را افزایش داد.پس از بررسیپژوهش های انجام شده داخل و خارج از کشور، در زمینه سبک های رهبری و عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان سازمان ها ، متغیرهای مدل پژوهش تعیین شد . با بررسی متغیرها، مشخص شد که رهبری به عنوان کاتالیزور اصلی در تشویق یادگیری و عملکرد کارکنان و در تدوین فرهنگ حمایتی منابع انسانی عمل می کند. که در حالت ایده آل ، رهبران تحول آفرین پیروان را تشویق می کنندتا دانش ، مهارت ها و توانایی های خود را افزایش دهند تا یادگیری فردی و مشترک را برای پیشرفت عملکرد سازمانی افزایش دهند. نیز آنکه گشودگی نسبت به یادگیری و عملکرد در بین کارکنان بر توانایی آنها در استفاده از یادگیری جدید و حمایت از پیشرفت های مربوط به کار تاثیر می گذارد ، که به نوبه خود ، رفتار مداوم رهبری تحول آفرین را تشویق می کند و به ایجاد عملکرد برجسته سازمانیکمک می کند. نتایج این مقاله نشان داد که ، بین رفتارهای رهبری تحول آفرین و رضایت شغلی کارمندان رابط های دارد. عملکرد و یادگیری سازمانی بر ارتباط فعالیت های رهبری تحول آفرین و رضایت شغلی تاثیر می گذارد . همچنین بین درک کارمندان از پشتیبانی رهبر برای عملکرد ، یادگیری و فرهنگ توسعه منابع انسانی سازمانی رابطه ای وجود دارد

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، رضایت شغلی ، فرهنگ توسعه منابع انسانی ، عملکرد ، یادگیری کارکنان