بررسی تاثیر سیستم های کاری با عملکرد بالا بر ارتقاء عملکرد فردی و سازمانی کارکنان دانشگاه با میانجیگری اقدامات انگیزش زا (مطالعه موردی: دانشگاه علمی کاربردی استان البرز)

در این تحقیق به بررسی رابطه بین HPWS و عملکرد سازمان و کارکنان دانشگاه با نقش میانجی گری اقدامات انگیزش زا در دانشگاه علمی کاربرد ی پرداخته شده است. روش جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودمختار بر اساس ساختارهای اساسی پیشنهاد شده در مدل مفهومی استفاده شده است. داده های این پژوهش با استفاده از یک بررسی به صورت تصادفی در میان ۲۰۱ تعداد از کارکنان توزیع گردید. با توجه به مقدار آماره های آزمون و سطح معناداری کمتر از ۰.۰۵ برای کلیه رابطه های بیان شده می توان بیان نمود که کلیه فرضیات در نظر گرفته شده در تحقیق تایید می گردند. بنابراین می توان اذان نمود که سیستم های کاری با عملکرد بالا بر انگیزش شغلی کارکنان و به تبع آن بر رضایت شغلی آنان تاثیر گذاشته؛ در نتیجه با ارتقاء سطح رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علمی کاربردی ، عملکرد فردی و سازمانی افزایش می یابد. در مجموع در رابطه با سیستم های کاری با عملکرد بالا، بعد افراد (انتخاب، آموزش و توانمندسازی) از اهمیت بیشتری برخوردار هستند و در رتبه های بعدی ابعاد ساختار سازمانی، سیستم های پاداش، طراحی شغل و در نهایت سیستم های اطلاعاتی قرار دارند. لذا اگر بتوان بر روی هر کدام از بعدهایی که در رتبه بالا قرار دارد تمرکز شود، در نهایت عملکرد فردی و سازمانی ارتقاء می یابد .

کلیدواژه ها:

سیستم های کاری با عملکرد بالا ، عملکرد فردی کارکنان دانشگاه علمی کاربردی ، عملکرد سازمانی ، اقدامات انگیزش زا