تحولات و رویکردهای نوین در مدلسازی مساله تصمیم شرکت/ عدم شرکت در مناقصه

تصمیم شرکت و یا عدم شرکت در مناقصه تصمیمی حیاتی و اساسی برای سازمانهای پروژه محور و پیمانکاران فعال در حوزه انجام پروژه های مناقص های به شمار می آید. اتخاذ نادرست این تصمیم علاوه بر رشد و تعالی سازمان، م یتواند حتی حیات و ادامه فعالیت سازمان در صنعت خود را نیز به خطر بیاندازد. این تصمیم به سبب نیاز به ارزیابی همزمان عوامل متعدد و به شدت بهم وابسته، عدم اطمینان و منحصربفرد بودن هر پروژه مساله ای پیچیده و مبهم محسوب می شود. پیچیدگی ها و ابهامات موجود، ارزیابی سنتی مناقصات را فرایندی دشوار و همراه با خطا ساخته است. به همین جهت پژوهشگران مختلف برای کمک به سازمان ها جهت اتخاذ تصمیم صحیح در این خصوص، به ارائه چارچوب ها و مدل هایی با رویکردهای متفاوت پرداخته اند. در این پژوهش با مطالعه ی ۲۸ مدل ارائه شده در جهت نظاممند کردن تصمیم شرکت/ عدم شرکت در مناقصه طی سال های ۲۰۲۱-۱۹۹۰ در مقالات پژوهشی و بررسی سیر تحولی آنها، رویکردهای گوناگون معرفی شده اند که ضمن کمک به سازمان ها برای آگاهی و بهر هگیری از رویکردهای دلخواه و مطلوب، زمینه های پژوهشی برای مباحث کمتر پرداخته شده و مغفول مانده نیز فراهم شده است. یافته های پژوهش نشان داد که مد لسازی مساله تصمیم شرکت/ عدم شرکت در مناقصه در سال های اخیر با رشد فزایند های مواجه بوده است و در این میان سهم پژوهش های داخلی بسیار اندک است. دو جریان رویکردی غالب در مدلسازیاین مساله نیز شناسایی شدند که شامل رویکردهای مبتنی بر ارزیابی شخصی و خبرگانی و رویکردهای داده محور می باشند. بر اساس یافته ها مشخص شد که تکنیک های تحلیل پوششی داده ها و شبکه های عصبی مصنوعی از رویکردهای غالب داده محور می باشند. علاوه بر این در سال های اخیر بکارگیری تئوری های فازی برای لحاظ نمودن عدم قطعیت ها و داده های نامطمئن موجود در فضای فعالیت سازمانی و پروژه ها، افزایش یافته که به قابل اتکاتر شدن نتایج مدل ها کمک شایانی نموده است.

کلیدواژه ها:

تصمیم شرکت/ عدم شرکت در مناقصه ، مناقصه ، پیمانکار ، سازمان پروژه محور ، مدل ساز ی تصمیم شرکت/ عدم شرکت در مناقصه