بررسی رابطه مالکیت نهادی و محافظه کاری حسابداری

مالکان نهادی در نظارت شرکت ها بر حقوق صاحبان سهام نگهداری شده توسط آنها نقش کلیدی دارند. یکی از عوامل تاثیرگذار بر کنترل و اداره شرکت ها، ترکیب مالکیت و به خصوص تمرکز مالکیت سهام در دست سهامداران نهاد ی می باشد و از مهم ترین معیارهای حاکمیت شرکتی، حضور سهامداران نهادی در شرکت است .تحقیقات زیادی در مورد حضور سهامداران نهادی در شرکت و اثر آنها بر بهبود عملکرد شرکت ها انجام شده است بر همین اساس تحقیقات اخیر نشان می دهند که سرمایه گذاران خواستار محافظه کاری هستند، زیرا محافظه کاری واکنشی است احتیاطی که در شرایط نبوداطمینان به کار گرفته می شود و میکوشد نشان دهد که نبود اطمینان و ریسک ذاتی در وضعیت شرکت، به قدر کافی مطرح شده است بنابراین محافظه کاری می تواند مشکلات نمایندگی را به دو طریق کاهش دهد. اول مشکلاتی که در صورت تضاد منافع بین مالکان و مدیران به وجود می آید و مالکان از تایید صحت انجام کار توسط مدیران ناتوان هستند؛ زیرا انجام چنین کاری، مشکل و درعینحال هزینه بر است و دوم مشکلاتی که در هنگام اختلاف نگرش مالکان و مدیران شرکت در مواجهه با ریسک به وجود می آید. چون ریسک پذیری متفاوت است، مالک و مدیر، هرکدام ممکن است اقدامات مختلفی در مواجه با ریسک انجام دهند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مالکیت نهادی و محافظه کاری حسابداری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود. جامعه آماری پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۱-۱۳۹۶ است. به منظور انتخاب نمونه آماری، از روش حذف هدفمند استفاده شده که پس از اعمال معیارها ی مربوطه، تعداد ۱۰۹ شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در پژوهش حاضر به منظور سنجش محافظه کاری از مدل بیور و رایان، به منظور سنجش مالکیت نهادی از درصد سهام متعلق به سهامداران نهادی و به منظور سنجش چبندگی هزینه ها از لگاریتم هزینه های عمومی و اداری و تشکیلاتی استفاده شده است. همچنین جهت برآورد فرضیه ها ی پژوهش از تحلیل رگرسیونی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه نخست پژوهش نشان می دهد که بین مالکیت نهادی و محلفظه کاری حسابداری رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مالکیت نهادی ، محافظه کاری حسابداری ، سهامداران