بررسی تاثیر کانون کنترل داخلی حسابرسان بر ارتباط بین باور به خودکارآمدی و قصد هشداردهی آنها در رابطه با خطاکاری

هدف پژوهش، بررسی تاثیر کانون کنترل داخلی حسابرسان بر ارتباط بین باور به خودکارآمدی و قصد هشداردهی آنها در رابطه با خطاکاری است. روش پژوهش، توصیفی پیمایشی است . به منظور اندازه گیر ی متغیرهای کانون کنترل داخلی از پرسشنامه اسپکتور ( ۱۹۸۳ )، باور به خودکارآمدی از پرسشنامه اسپکتور ( ۱۹۸۳ ) و انگیزه هشداردهی حسابرسان درباره خطاکاری از پرسشنامه ماریااسماعیل و همکاران ( ۲۰۱۸ ) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر حسابرسان شاغل در کلیه موسسه های حسابرسی پذیرفته شده در جامعه حسابداران رسمی ایران می باشد. همچنین، از جامعه آماری جایگزین (دانشجویان و اساتید تحصیلات تکمیلی رشته های حسابداری و حسابرسی) نیز استفاده شده است . برای تعیین حجم نمونه آماری در این پژوهش، به علت محدودیت در تعیین دقیق حجم نمونه (مشخص نبودن جامعه آماری)، از فرمول حجم نمونه در جوامع نامعلوم استفاده شده است که تعداد آن ۳۸۴ نفر است. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، تصادفی ساده است . داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون ساده و چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد باور به خودکارآمدی بر قصد هشداردهی حسابرسان در رابطه با خطاکاری تاثیر دارد . کانون کنترل داخلی بر ارتباط بین باور به خودکارآمدی و انگیزه هشداردهی حسابرسان در رابطه با خطاکاری تاثیر دارد .

کلیدواژه ها:

کانون کنترل داخلی ، باور به خودکارآمدی ، قصد هشداردهی حسابرسان در رابطه با خطاکاری