بررسی چالش های ناپایداری اجتماعی سکونتگاه های غیررسمی (نمونه موردی: شهر گلستان)

در عصر حاضر یکی از پیامدهای گسترش شهرنشینی سریع، ایجاد محله های حاشیه نشین با بافتنابسامان و مسکن نابهنجار است، که ساکنان آن را معمولا، مهاجران روستایی و اقشار کم درآمد شهریتشکیل میدهند که در محله های خاصی اسکان یافته اند. هدف از این پژوهش، شناسایی علل و پیامدهایاجتماعی سکونتگاه های غیررسمی شهر گلستان می باشد. نظام دسترسی یکی از مهمترین عوامل، برایجاد ساختار و استخوان بندی اصلی سکونتگاه هاست که در طول تاریخ در بازه های زمانی خاص و بهعلت تغییر نیازهای ساکنان و مطابق با شرایط زمانی و مکانی خود بوده است. جامعه آماری در اینپژوهش ۳۱۳ نفر از ساکنان و اهالی سکونتگاه های غیررسمی شهر گلستان می باشند. از آنجا که امکانمراجعه به تمامی افراد یک جامعه ممکن نیست، از روش نمونه گیری علمی به انتخاب نمونه می پردازیم.در پژوهش حاضر از سه روش مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردیدهاست. تحلیل و استخراج داده ها از طریق نرم افزار SPSS و همچنین بر اساس نظریات متخصصین بهکمک عواملی همچون، عوامل کالبدی، اجتماعی، نظام دسترسی فضاهای باز و زیست محیطی می تواندباعث بهبود اسکان غیررسمی گردد. در تحلیل SWOT مشخص شد که محدوده های مورد مطالعه باتوجه به نقاط ضعف، فرصت، تهدید و قوت هایی که دارند دارای پتانسیل بهسازی در ارتباط با ماهیت ورویکرد اصلی تحقیق را دارند و میتوان با ارائه راهبردها و پیشنهادات اصولی به پایداری این محلات دستپیدا کرد.

کلیدواژه ها:

ناپایداری اجتماعی ، نظام دسترسی ، سکونتگاه های غیررسمی ، شهر گلستان