پیرنگ استعاری در داستان کوتاه زیر سایبان از نجیب محفوظ با تاکید بر نطریه فرگسن

نگاه ساختارشناسانه به ادبیات داستانی و بررسی عناصر تشکیل­دهنده متن و کشف الگوی پیوند آنها و گشودن رمزهای بارگذاری شده در متن، زمینه های درک بهتر و کاملتر از متن را فراهم می آورد. نویسنده در هر داستان، یک یا دو عنصر داستانی را برجسته­تر می­کند و الگوی داستانی خود را بر مبنای آن ترسیم می­کند. داستان کوتاه «زیر سایبان» (تحت المظله) از نویسنده مشهور مصری نجیب محفوظ با ارائه پیرنگ به هم ریخته و مکان استعاری و زاویه دید سوم شخص عینی یا کانونی­گر بیرونی، از داستانهای مدرن عربی محسوب می­شود. در داستان مدرن، تداعی های ذهن نویسنده، شالوده­ای برای بازگویی اپیزودهای جدا و نامرتبط است. نویسنده با ارائه این تکنیک توانسته است اهمیت و مرکزیت فلسطین در جهان عرب و مسئله اشغالگری و جنگ­های نیابتی را با تصاویری فانتزی نشان بدهد و بر معنا باختگی و انفعال جامعه عربی تاکید کند. نسبی­گرایی، بی­زمانی، پاردوکس، آشنایی زدایی و غافلگیری از نوآوری­ای نجیب محفوظ در این داستان به شمار می­آید.