نقش پیوندهای روستایی - شهری در تحولات اقتصادی و کاهش فقر نواحی روستایی ایران (مطالعه موردی: ناحیه سنقر)

فقر روستای نتیجه توزیع ناعادلانه درآمد و امکانات مابین کانون­های شهری و روستایی بوده و با برهم خوردن تعادل سرمایه و امکانات رفاهی منطقه می­توان گفت تعادل اقتصادی مابین این نواحی نیز کاهش می­باید. از آنجا که پیوندهای روستایی- شهری دارای ماهیتی فضایی بوده، توجه به حرکت سرمایه و کالا به عنوان یک جریان اقتصادی مابین کانون­های شهری و روستایی از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف شناخت جریان­ها و عملکردهای به وجود آمده مابین شهر و روستاهای پیرامونی به بررسی جریان­های اقتصادی حاصل شده و عملکرد آنها در کاهش فقر روستایی می­پردازد. در انجام پژوهش با بهره گرفتن از روش­های میدانی و کتابخانه­ای و با استفاده از ضریب همبستگی به بررسی میزان ارتباط شاخص­ها و متغییرها با توجه به هدف پژوهش پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق ۱۵ روستای بخش مرکزی شهرستان سنقر بوده است. نتایج پژوهش حاکی از شکل­گیری جریان­های اقتصادی و خدماتی مابین شهر و روستاهای ناحیه می­باشد که منجر به زمینه­سازی شکل­گیری پیوندهای روستایی- شهری در این منطقه شده است، و خود را به صورت؛ وجوه ارسالی، اشتغال روستائیان در شهر، اعتبارت رسمی و غیر رسمی، سرمایه­گذاری ­های دولتی و خصوصی نشان می­دهد، که منجر به تداوم جریان­ها و یک رابطه دو سویه بین شهر و نواحی روستایی پیرامونی خود از لحاظ عملکرد­های اقتصادی و سرمایه شده است و در نهایت توانسته ارتقاء مالی خانوارهای روستایی و کاهش فقر اقتصادی آنها را به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

پیوند روستایی- شهری ، تحولات اقتصادی ، فقر ، ناحیه سنقر