تحلیل بار افزون انطباقی در برآورد مطلوبهای لرزه¬ای سازه¬های بتنی

اخیرا تحلیل بارافزون (pushover) بعنوان ابزاری مناسب در طراحی و ارزیابی سازه¬ها قرار گرفته است. کارآیی این روش به ویژه در مقایسه با تحلیل¬های خطی، مربوط به دقت خوب آن در پیش¬بینی رفتار لرزه¬ای سازه¬هایی است که مود اول ارتعاش حاکم بر رفتار آنها می¬باشد. در این تحقیق یک روش جدید تحلیل غیرخطی ایستایی در سازه¬های بتنی بررسی می¬شود که با استفاده از آن می¬توان محدودیت¬های ذاتی روش را به حداقل رساند.یکی از بارزترین این محدودیت¬ها در روش بارافزون ناتوانی آن در مدل¬سازی تغییرات مشخصه¬های ارتعاشی سازه در طول جریان تحلیل غیرخطی می¬باشد، که این تغییرات بویژه در سازه¬های بلند با پریود طولانی و یا سازه¬هایی که در آنها مکانیزم¬های محلی حادث می¬شود بیشتر به چشم می¬خورد. این روش پیشنهادی با سودجستن از مشخصه¬های مودی سازه در سطوح مختلف رفتار غیرخطی توزیع نیروهای جانبی را در ارتفاع سازه به هنگام می¬کند. در این مقاله با طراحی ساختمانهای بتنی با ارتفاعهای مختلف براساس آیین¬نامه بتن ایران (آبا) به بررسی رفتار لرزه¬ای اینگونه ساختمانها و مقایسه آنها با رفتار دینامیکی غیرخطی پرداخته می¬شود.