بررسی شاخص های آسایش دمایی و مسکن همساز با اقلیم پلدختر

شهرنشینی و توسعه شهرها به همراه افزایش شتابان جعمیت و توسعه فعالیت های صعنتی با مصرف بی رویه ی سوخت های فسیلی، آلودگی ها را به شدت افزایش داده است که پیامد آن در کوتاه مدت بروز بیمارهای گوناگون و در بلند مدت موجب تشدید برخی نوسانات اقلیمی و تاثیرات زیست محیطی آن از جمله تغییر دوره های زمانی مناسب از نظر اقلیمی آسایش است. طراحی همساز با اقلیم راهکاری مناسب جهت دستیابی به شرایط آسایش انسانی می باشد. در این پژوهش ابتدا بر اساس مدل های آسایش اقلیمی اوانز و ماهانی به بررسی شاخص آسایش دمایی شهر پلدختر و تعیین ماههای سرد، راحت و گرم پرداخته و سپس به ارایه مسکن همساز با اقلیم اقدام شده است. بررسی نتایج مربوط به آسایش دمایی نشان می دهد که دمای هوای فضای بیرونی در دوره سرد سال اغلب سردتر از فضای داخلی ساختمان است و در دوره گرم سال هم گرم تر از فضای داخلی ساختمان می باشد. قرار گیری پنجره ها به سمت جنوب شرقی موجب نفوذ تابش نور خورشید در دوره سرد سال می شود و عمق سایه بان ها به اندازه ۶۰ سانتی متری ارتفاع پنجره ها از ورود نور خورشید در روزهای گرم سال جلوگیری می کند. جهت وزش باد غالب پلدختر در ۳ماه فصل تابستان شمال غربی می باشد. به منظور پناه گرفتن از بادها در شرایط هوای سرد و بهره مندی از هوای خنک در دوره گرم سال توصیه می شود که جهت ساختمان ها رو به جنوب و جنوب شرق احداث شوند.

کلیدواژه ها:

آسایش دمایی- اوانز ، ماهانی- مسکن همساز با اقلیم ، شهرپلدختر.