نقش حمل ونقل شهری بر روی شهر تهران

حمل ونقل درون شهری یکی از عناصر اصلی و مهم سیستم شهری می باشد، که زمینه تحرک و پویایی شهر را فراهم کرده و دسترسی مردم و شهروندان را به نقاط وکاربری های مختلف شهری ممکن می سازد .در این بین افزایش سریع وسائط حمل ونقل موتوری به ویژه اتومبیل و استفاده زیاد از آن در شهرهای کشور به ویژه در کلان شهر تهران همواره با رشد جمعیت و گسترش بی رویه آن ونیز عدم برنامه ریزی های عملی وجامع و مشکلات عدیده سیستم حمل ونقل عمومی باعث بروز مشکلاتی نظیر آلودگیهای شدید زیست محیطی، تراکم های ترافیکی زیادو خسته کننده ، اتلاف زیادوقت شهروندان، مصرف بیش از حد انرژی نا امنی مسیرهاو تصادفات شده است . امروزه یکی از راه حل هایی که در مقابل مشکلات فوق در اکثر شهرهای دنیا اعمال می شود ، تاکید بر سیاست توسعه حمل ونقل همگانی می باشد که در این میان روی آوری به سیستم های حمل ونقل عمومی سریع ریلی و چرخ لاستیکی یکی از متداول ترین روش ها شده است . پژوهش حاضر ضمن معرفی و بررسی ساختار تجهیزاتی معیارها و استانداردهای سیستم حمل ونقل BRT،بر اساس روش مطالعات کتابخانه ای و پژوهش میدانی به ارزیابی عملکرد سیستم فوق در کلان شهر تهران پرداخته است . اساس تجزیه تحلیل های صورت گرفته بر تحلیل پرسشنامه واطلاعات سازمان های مربوطه وبهرگیری از آزمونهای نرم افزار SPSS استوار بوده است. نتیجه کلی پژوهش حاضر ضمن وجود یک سری مشکلات کارکردی وشکلی سیستم فوق در کلان شهر تهران ،حاکی از تاثیر مثبت این سیستم بر حمل ونقل عمومی و تاثیرات مطلوب زیست محیطی ، اجتماعی و اقتصادی آن در این شهر می باشد. به طوریکه رضایت مردم را در سطح بالایی تامین کرده است.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل ، حمل ونقل همگانی ، سیستم مترو ، BRT