تکنیک های فاصله گذاری در داستان گمشده در آفریقای حمیدرضا نجفی

فاصله گذاری یکی از شیوه های آشنایی زدایی و از تکنیک های نمایش نامه نویسی است که برشت با استفاده از آراء فرمالیست ها به آن دست یافته است. باغ های شنی عنوان مجموعه داستان حمیدرضا نجفی، سلسله داستان متصل به هم است که نویسنده در دو سطح روایی و زبانی با استفاده از قهرمان های خلاف کار و هنجارشکن و انتخاب نام های ناآشنا برای اشخاص داستان، استفاده از زبان نامتعارف زندانیان، ایجاد تعلیق های پیاپی و تزاحم صحنه ها، قضاوت های بیش از حد شخصیت اصلی داستان درباره دیگران و به توهم افکندن خواننده، بیان جملات ناتمام و بریده بریده، کانونی نکردن شخصیت مرکزی، به آن رسیده است. اگر چه به نظر می رسد تکنیک فاصله گذاری باعث دیریاب شدن داستان شده، ولی به دلیل سرنوشت نابهنجار اشخاص داستان، به روایت کمک کرده و همذات پنداری را با برخی از اقشار خاص جامعه یعنی زندانیان حذف کرده است. خوانندگان با وجودی که داستانی در فضای رئال یا ناتورال را از نظر می گذرانند، ولی تا پایان داستان به دلیل هنجار شکنی های پیاپی و هنجارهای غیر متعارف نمی توانند و نمی خواهند خود را به جای یکی از شخصیت های اصلی و فرعی داستان تصور کنند.در نتیجه از بازخوردهای عاطفی کاسته و به تامل و تدبر بیشتری می پردازند. این جستار با روش توصیفی- تحلیلی نوشته شده است.

کلیدواژه ها:

برشت ، فاصله گذاری ، تئاتر روایی ، گمشده در آفریقا ، حمیدرضا نجفی