رابطه بین وسواس فکری- عملی و خودبیمارانگاری در طی شیوع ویروس کرونا

زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری- عملی بر متغیر های مختلفی اثرگذار می باشد اما سنجش تاثیر آن بر خودبیمارانگاری مغفول مانده است. این مطالعه با هدف تعیین ابعاد تاثیرگذار اختلال وسواس در پیشگویی میزان خودبیمارانگاری افراد طی شیوع ویروس کرونا اجرا گردید.مواد و روش ها: پژوهش کاربردی حاضر به روش پیمایشی با رویکرد توصیفی- همبستگی مقطعی انجام شده است. در این مطالعه تعداد ۲۱۰ نفر به عنوان اعضای نمونه به روش نمونه برداری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه وسواس فکری- عملی مادزلی و پرسشنامه خودبیمارانگاری ایوانز گردآوری و سپس با استفاده از نرم افزارSPSS ۲۱ و با بکارگیری آزمون های آماری توصیفی و استنباطی، از جمله ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار نمره وسواس فکری- عملی ۵/۰۷±۱۲/۲۴ از۳۰ و خودبیمارانگاری ۹/۴۵±۲۵/۱۸ از۶۰ بود. دو بعد شست و شو و شک و تردید در وسواس فکری- عملی، بیشترین میانگین نمره و بعد کندی و تکرار،کمترین میانگین نمره را به خود اختصاص دادند. نتایج حاکی از آن بود که خودبیمارانگاری فقط با ابعاد شک و تردید (۰/۴۹۹=r)، وارسی (۰/۴۸۸=r) و کندی و تکرار (۰/۴۲۹=r) همبستگی معنی دار داشت(۰/۰۵>P).نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه، باید به تاثیر اختلال وسواس فکری- عملی و خصوصا ابعاد شک و تردید ، وارسی و کندی و تکرار برسطح خودبیمارانگاری افراد، توجه ویژه ای شود.

کلیدواژه ها:

وسواس فکری- عملی ، خودبیمارانگاری ، ویروس کرونا